Definify.com
Definition 2025
кивнуть
кивнуть
Russian
Verb
кивну́ть • (kivnútʹ) pf (imperfective кива́ть)
Conjugation
Conjugation of кивну́ть (class 3b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | кивну́ть kivnútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | кивну́вший kivnúvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | кивну́в kivnúv, кивну́вши kivnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | кивну́ kivnú |
| 2nd singular (ты) | — | кивнёшь kivnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | кивнёт kivnjót |
| 1st plural (мы) | — | кивнём kivnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | кивнёте kivnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | кивну́т kivnút |
| imperative | singular | plural |
| кивни́ kivní |
кивни́те kivníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | кивну́л kivnúl |
кивну́ли kivnúli |
| feminine (я/ты/она́) | кивну́ла kivnúla |
|
| neuter (оно́) | кивну́ло kivnúlo |
|
Related terms
- киво́к (kivók)