Definify.com
Definition 2025
каркнуть
каркнуть
Russian
Verb
ка́ркнуть • (kárknutʹ) pf (imperfective ка́ркать)
- to caw
 
Conjugation
Conjugation of ка́ркнуть (class 3a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive |  ка́ркнуть kárknutʹ  | 
|
| participles | present tense | past tense | 
| active | — |  ка́ркнувший kárknuvšij  | 
| passive | — | — | 
| adverbial | — |  ка́ркнув kárknuv, ка́ркнувши kárknuvši  | 
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — |  ка́ркну kárknu  | 
| 2nd singular (ты) | — |  ка́ркнешь kárknešʹ  | 
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — |  ка́ркнет kárknet  | 
| 1st plural (мы) | — |  ка́ркнем kárknem  | 
| 2nd plural (вы) | — |  ка́ркнете kárknete  | 
| 3rd plural (они́) | — |  ка́ркнут kárknut  | 
| imperative | singular | plural | 
|  ка́ркни kárkni  | 
 ка́ркните kárknite  | 
|
| past tense | singular |  plural (мы/вы/они́)  | 
| masculine (я/ты/он) |  ка́ркнул kárknul  | 
 ка́ркнули kárknuli  | 
| feminine (я/ты/она́) |  ка́ркнула kárknula  | 
|
| neuter (оно́) |  ка́ркнуло kárknulo  | 
|
Related terms
- ка́рканье (kárkanʹje)