Definify.com

Definition 2024

запэ́ўніць • ‎(zapéŭnicʹ) pf ‎(imperfective запэ́ўніваць)

Conjugation of запэўніць

perfective aspect
infinitive	запэ́ўніць (zapéŭnicʹ)
adverbial	present tense	past tense
	—	запэ́ўніўшы (zapéŭniŭšy)
	present tense	future tense
1st singular (я ‎(ja))	—	запэ́ўню (zapéŭnju)
2nd singular (ты ‎(ty))	—	запэ́ўніш (zapéŭniš)
3rd singular (ён ‎(jón)/яна́ ‎(janá)/яно́ ‎(janó))	—	запэ́ўніць (zapéŭnicʹ)
1st plural (мы ‎(my))	—	запэ́ўнім (zapéŭnim)
2nd plural (вы ‎(vy))	—	запэ́ўніце (zapéŭnicje)
3rd plural (яны́ ‎(janý))	—	запэ́ўняць (zapéŭnjacʹ)
imperative	singular	plural
	запэ́ўні (zapéŭni)	запэ́ўніце (zapéŭnicje)
past tense	singular	plural (мы ‎(my), вы ‎(vy), яны́ ‎(janý))
masculine (я ‎(ja), ты ‎(ty), ён ‎(jón))	запэ́ўніў (zapéŭniŭ)	запэ́ўнілі (zapéŭnili)
feminine (я ‎(ja), ты ‎(ty), яна́ ‎(janá))	запэ́ўніла (zapéŭnila)
neuter (яно́ ‎(janó))	запэ́ўніла (zapéŭnila)