Definify.com
Definition 2024
дазваляць
дазваляць
Belarusian
Verb
дазваля́ць • (dazvaljácʹ) (imperfective, perfective дазволіць)
Conjugation
Conjugation of дазваляць
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | дазваля́ць (dazvaljácʹ) | |
| adverbial | present tense | past tense |
| дазваля́ючы (dazvaljájučy) | — | |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я (ja)) | дазваля́ю (dazvaljáju) | бу́ду дазваля́ць (búdu dazvaljácʹ) |
| 2nd singular (ты (ty)) | дазваля́еш (dazvaljáješ) | бу́дзеш дазваля́ць (búdzješ dazvaljácʹ) |
| 3rd singular (ён (jón)/яна́ (janá)/яно́ (janó)) | дазваля́е (dazvaljáje) | бу́дзе дазваля́ць (búdzje dazvaljácʹ) |
| 1st plural (мы (my)) | дазваля́ем (dazvaljájem) | бу́дзем дазваля́ць (búdzjem dazvaljácʹ) |
| 2nd plural (вы (vy)) | дазваля́еце (dazvaljájecje) | бу́дзеце дазваля́ць (búdzjecje dazvaljácʹ) |
| 3rd plural (яны́ (janý)) | дазваля́юць (dazvaljájucʹ) | бу́дуць дазваля́ць (búducʹ dazvaljácʹ) |
| imperative | singular | plural |
| дазваля́й (dazvaljáj) | дазваля́йце (dazvaljájcje) | |
| past tense | singular | plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý)) |
| masculine (я (ja), ты (ty), ён (jón)) | дазваля́ў (dazvaljáŭ) | дазваля́лі (dazvaljáli) |
| feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá)) | дазваля́ла (dazvaljála) | |
| neuter (яно́ (janó)) | дазваля́ла (dazvaljála) | |