Definify.com
Definition 2025
горбить
горбить
Russian
Verb
го́рбить • (górbitʹ) impf (perfective сго́рбить)
- (transitive) to hunch
Conjugation
Conjugation of го́рбить (class 4a[②] imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | го́рбить górbitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | го́рбящий górbjaščij |
го́рбивший górbivšij |
| passive | го́рбимый górbimyj |
го́рбленный górblennyj |
| adverbial | го́рбя górbja |
го́рбив górbiv, го́рбивши górbivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | го́рблю górblju |
бу́ду го́рбить búdu górbitʹ |
| 2nd singular (ты) | го́рбишь górbišʹ |
бу́дешь го́рбить búdešʹ górbitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | го́рбит górbit |
бу́дет го́рбить búdet górbitʹ |
| 1st plural (мы) | го́рбим górbim |
бу́дем го́рбить búdem górbitʹ |
| 2nd plural (вы) | го́рбите górbite |
бу́дете го́рбить búdete górbitʹ |
| 3rd plural (они́) | го́рбят górbjat |
бу́дут го́рбить búdut górbitʹ |
| imperative | singular | plural |
| го́рби górbi, го́рбь górbʹ |
го́рбите górbite, го́рбьте górbʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | го́рбил górbil |
го́рбили górbili |
| feminine (я/ты/она́) | го́рбила górbila |
|
| neuter (оно́) | го́рбило górbilo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|
- сго́рбленный (sgórblennyj)
- горбу́н (gorbún), горбу́нья (gorbúnʹja)