Definify.com
Definition 2025
вскрикнуть
вскрикнуть
Russian
Verb
вскри́кнуть • (vskríknutʹ) pf (imperfective вскри́кивать)
- to shout out loudly
Conjugation
Conjugation of вскри́кнуть (class 3a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вскри́кнуть vskríknutʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | вскри́кнувший vskríknuvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | вскри́кнув vskríknuv, вскри́кнувши vskríknuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | вскри́кну vskríknu |
| 2nd singular (ты) | — | вскри́кнешь vskríknešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | вскри́кнет vskríknet |
| 1st plural (мы) | — | вскри́кнем vskríknem |
| 2nd plural (вы) | — | вскри́кнете vskríknete |
| 3rd plural (они́) | — | вскри́кнут vskríknut |
| imperative | singular | plural |
| вскри́кни vskríkni |
вскри́кните vskríknite |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | вскри́кнул vskríknul |
вскри́кнули vskríknuli |
| feminine (я/ты/она́) | вскри́кнула vskríknula |
|
| neuter (оно́) | вскри́кнуло vskríknulo |
|
Synonyms
- вскрича́ть (vskričátʹ)