Definify.com
Definition 2024
χορεύω
χορεύω
Ancient Greek
Verb
χορεύω • (khoreúō) future: χορεύσω aorist: ἐχόρευσα perfect active: κεχόρευκα perfect mediopassive: κεχόρευμαι aorist passive: ἐχορεύθην
- I dance in a round or choral dance
- I dance
- I practice dancing, practice
- I move in a circle, circle
- I rouse to dancing
Inflection
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | χορεύω | χορεύεις | χορεύει | χορεύετον | χορεύετον | χορεύομεν | χορεύετε | χορεύουσῐ(ν) |
| subjunctive | χορεύω | χορεύῃς | χορεύῃ | χορεύητον | χορεύητον | χορεύωμεν | χορεύητε | χορεύωσῐ(ν) | |
| optative | χορεύοιμῐ | χορεύοις | χορεύοι | χορεύοιτον | χορευοίτην | χορεύοιμεν | χορεύοιτε | χορεύοιεν | |
| imperative | χορεῦε | χορευέτω | χορεύετον | χορευέτων | χορεύετε | χορευόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | χορεύομαι | χορεύει/ χορεύῃ |
χορεύεται | χορεύεσθον | χορεύεσθον | χορευόμεθᾰ | χορεύεσθε | χορεύονται |
| subjunctive | χορεύωμαι | χορεύῃ | χορεύηται | χορεύησθον | χορεύησθον | χορευώμεθᾰ | χορεύησθε | χορεύωνται | |
| optative | χορευοίμην | χορεύοιο | χορεύοιτο | χορεύοισθον | χορευοίσθην | χορευοίμεθᾰ | χορεύοισθε | χορεύοιντο | |
| imperative | χορεύου | χορευέσθω | χορεύεσθον | χορευέσθων | χορεύεσθε | χορευέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | χορεύειν | χορεύεσθαι | |||||||
| participle | χορεύων , χορεύουσᾰ , χορεῦον | χορευόμενος , χορευομένη , χορευόμενον | |||||||
Imperfect: ἐχόρευον, ἐχορευόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐχόρευον | ἐχόρευες | ἐχόρευε | ἐχορεύετον | ἐχορευέτην | ἐχορεύομεν | ἐχορεύετε | ἐχόρευον |
| middle/ passive |
ἐχορευόμην | ἐχορεύου | ἐχορεύετο | ἐχορεύεσθον | ἐχορευέσθην | ἐχορευόμεθᾰ | ἐχορεύεσθε | ἐχορεύοντο | |
Future: χορεύσω, χορεύσομαι, χορευθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | χορεύσω | χορεύσεις | χορεύσει | χορεύσετον | χορεύσετον | χορεύσομεν | χορεύσετε | χορεύσουσῐ(ν) |
| optative | χορεύσοιμῐ | χορεύσοις | χορεύσοι | χορεύσοιτον | χορευσοίτην | χορεύσοιμεν | χορεύσοιτε | χορεύσοιεν | |
| middle | indicative | χορεύσομαι | χορεύσει/ χορεύσῃ |
χορεύσεται | χορεύσεσθον | χορεύσεσθον | χορευσόμεθᾰ | χορεύσεσθε | χορεύσονται |
| optative | χορευσοίμην | χορεύσοιο | χορεύσοιτο | χορεύσοισθον | χορευσοίσθην | χορευσοίμεθᾰ | χορεύσοισθε | χορεύσοιντο | |
| passive | indicative | χορευθήσομαι | χορευθήσει/ χορευθήσῃ |
χορευθήσεται | χορευθήσεσθον | χορευθήσεσθον | χορευθησόμεθᾰ | χορευθήσεσθε | χορευθήσονται |
| optative | χορευθησοίμην | χορευθήσοιο | χορευθήσοιτο | χορευθήσοισθον | χορευθησοίσθην | χορευθησοίμεθᾰ | χορευθήσοισθε | χορευθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | χορεύσειν | χορεύσεσθαι | χορευθήσεσθαι | ||||||
| participle | χορεύσων , χορεύσουσᾰ , χορεῦσον | χορευσόμενος , χορευσομένη , χορευσόμενον | χορευθησόμενος , χορευθησομένη , χορευθησόμενον | ||||||
Aorist: ἐχόρευσα, ἐχορευσάμην, ἐχορεύθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐχόρευσα | ἐχόρευσας | ἐχόρευσε | ἐχορεύσατον | ἐχορευσάτην | ἐχορεύσαμεν | ἐχορεύσατε | ἐχόρευσαν |
| subjunctive | χορεύσω | χορεύσῃς | χορεύσῃ | χορεύσητον | χορεύσητον | χορεύσωμεν | χορεύσητε | χορεύσωσῐ(ν) | |
| optative | χορεύσαιμῐ | χορεύσαις/ χορεύσειας |
χορεύσαι/ χορεύσειε |
χορεύσαιτον | χορευσαίτην | χορεύσαιμεν | χορεύσαιτε | χορεύσαιεν/ χορεύσειαν |
|
| imperative | χόρευσον | χορευσάτω | χορεύσατον | χορευσάτων | χορεύσατε | χορευσάντων | |||
| middle | indicative | ἐχορευσάμην | ἐχορεύσω | ἐχορεύσατο | ἐχορεύσασθον | ἐχορευσάσθην | ἐχορευσάμεθα | ἐχορεύσασθε | ἐχορεύσαντο |
| subjunctive | χορεύσωμαι | χορεύσῃ | χορεύσηται | χορεύσησθον | χορεύσησθον | χορευσώμεθα | χορεύσησθε | χορεύσωνται | |
| optative | χορευσαίμην | χορεύσαιο | χορεύσαιτο | χορεύσαισθον | χορευσαίσθην | χορευσαίμεθα | χορεύσαισθε | χορεύσαιντο | |
| imperative | χόρευσαι | χορευσάσθω | χορεύσασθον | χορευσάσθων | χορεύσασθε | χορευσάσθων | |||
| passive | indicative | ἐχορεύθην | ἐχορεύθης | ἐχορεύθη | ἐχορεύθητον | ἐχορευθήτην | ἐχορεύθημεν | ἐχορεύθητε | ἐχορεύθησαν |
| subjunctive | χορευθῶ | χορευθῇς | χορευθῇ | χορευθῆτον | χορευθῆτον | χορευθῶμεν | χορευθῆτε | χορευθῶσῐ(ν) | |
| optative | χορευθείην | χορευθείης | χορευθείη | χορευθεῖτον/ χορευθείητον |
χορευθείτην/ χορευθειήτην |
χορευθεῖμεν/ χορευθείημεν |
χορευθεῖτε/ χορευθείητε |
χορευθεῖεν/ χορευθείησαν |
|
| imperative | χορεύθητι | χορευθήτω | χορεύθητον | χορευθήτων | χορεύθητε | χορευθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | χόρευσαι | χορεύσασθαι | χορευθῆναι | ||||||
| participle | m | χορεύσᾱς | χορευσάμενος | χορευθείς | |||||
| f | χορεύσᾱσα | χορευσαμένη | χορευθεῖσα | ||||||
| n | χόρευσαν | χορευσάμενον | χορευθέν | ||||||
Perfect: κεχόρευκα, κεχόρευμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κεχόρευκα | κεχόρευκας | κεχόρευκε | κεχορεύκατον | κεχορεύκατον | κεχορεύκαμεν | κεχορεύκατε | κεχορεύκᾱσῐ(ν) |
| subjunctive | κεχορευκὼς ὦ/ κεχορεύκω |
κεχορευκὼς ᾖς/ κεχορεύκῃς |
κεχορευκὼς ᾖ/ κεχορεύκῃ |
κεχορευκότε ἦτον/ κεχορεύκητον |
κεχορευκότε ἦτον/ κεχορεύκητον |
κεχορευκότες ὦμεν/ κεχορεύκωμεν |
κεχορευκότες ἦτε/ κεχορεύκητε |
κεχορευκότες ὦσῐ(ν)/ κεχορεύκωσῐ(ν) |
|
| optative | κεχορευκὼς εἴην/ κεχορεύκοιμῐ/ κεχορευκοίην |
κεχορευκὼς εἴης/ κεχορεύκοις/ κεχορευκοίης |
κεχορευκὼς εἴη/ κεχορεύκοι/ κεχορευκοίη |
κεχορευκότε εἴητον/ κεχορευκότε εἶτον/ κεχορεύκοιτον |
κεχορευκὀτε εἰήτην/ κεχορευκότε εἴτην/ κεχορευκοίτην |
κεχορευκότες εἴημεν/ κεχορευκότες εἶμεν/ κεχορεύκοιμεν |
κεχορευκότες εἴητε/ κεχορευκότες εἶτε/ κεχορεύκοιτε |
κεχορευκότες εἴησαν/ κεχορευκότε εἶεν/ κεχορεύκοιεν |
|
| imperative | κεχορευκὼς ἴσθῐ | κεχορευκὼς ἔστω | κεχορευκότε ἔστον | κεχορευκότε ἔστων | κεχορευκότες ἔστε | κεχορευκότες ὄντων | |||
| middle/
passive |
indicative | κεχόρευμαι | κεχόρευσαι | κεχόρευται | κεχόρευσθον | κεχόρευσθον | κεχορεύμεθα | κεχόρευσθε | κεχόρευνται |
| subjunctive | κεχορευμένος ὦ | κεχορευμένος ᾖς | κεχορευμένος ᾖ | κεχορευμένω ἦτον | κεχορευμένω ἦτον | κεχορευμένοι ὦμεν | κεχορευμένοι ἦτε | κεχορευμένοι ὦσῐ | |
| optative | κεχορευμένος εἴην | κεχορευμένος εἴης | κεχορευμένος εἴη | κεχορευμένοι εἴητον/ κεχορευμένοι εἶτον |
κεχορευμένω εἰήτην/ κεχορευμένω εἴτην |
κεχορευμένοι εἴημεν/ κεχορευμένοι εἶμεν |
κεχορευμένοι εἴητε/ κεχορευμένοι εἶτε |
κεχορευμένοι εἴησαν/ κεχορευμένοι εἶεν |
|
| imperative | κεχόρευσο | κεχορεύσθω | κεχόρευσθον | κεχορεύσθων | κεχόρευσθε | κεχορεύσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | κεχορευκέναι | κεχορεύσθαι | |||||||
| participle | κεχορευκώς , κεχορευκυῖα , κεχορευκός | κεχορευμένος , κεχορευμένη , κεχορευμένον | |||||||
Pluperfect: ἐκεχορεύκειν/ἐκεχορεύκη
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| pluperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐκεχορεύκειν/ ἐκεχορεύκη |
ἐκεχορεύκεις/ ἐκεχορεύκης |
ἐκεχορεύκει(ν) | ἐκεχορεύκετον | ἐκεχορευκέτην | ἐκεχορεύκεμεν | ἐκεχορεύκετε | ἐκεχορεύκεσᾰν |
| middle/ passive |
ἐκεχορεύμην | ἐκεχόρευσο | ἐκεχόρευτο | ἐκεχόρευσθον | ἐκεχορεύσθην | ἐκεχορεύμεθᾰ | ἐκεχόρευσθε | ἐκεχόρευντο | |
References
- χορεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- χορεύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «χορεύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- χορεύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
Greek
Verb
χορεύω • (chorévo) (simple past χόρεψα, passive form χορεύομαι)
Conjugation
χορεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | χορεύω | χόρευα | θα χορεύω | να χορεύω | |
| 2s | χορεύεις | χόρευες | θα χορεύεις | να χορεύεις | χόρευε |
| 3s | χορεύει | χόρευε | θα χορεύει | να χορεύει | |
| 1p | χορεύουμε, χορεύομε | χορεύαμε | θα χορεύουμε, χορεύομε | να χορεύουμε, χορεύομε | |
| 2p | χορεύετε | χορεύατε | θα χορεύετε | να χορεύετε | χορεύετε |
| 3p | χορεύουν, χορεύουνε | χόρευαν, χορεύαν, χορεύανε | θα χορεύουν, χορεύουνε | να χορεύουν, χορεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | χορέψω | χόρεψα | θα χορέψω | να χορέψω | |
| 2s | χορέψεις | χόρεψες | θα χορέψεις | να χορέψεις | χόρεψε |
| 3s | χορέψει | χόρεψε | θα χορέψει | να χορέψει | |
| 1p | χορέψουμε, χορέψομε | χορέψαμε | θα χορέψουμε, χορέψομε | να χορέψουμε, χορέψομε | |
| 2p | χορέψετε | χορέψατε | θα χορέψετε | να χορέψετε | χορέψτε, χορεύτε |
| 3p | χορέψουν, χορέψουνε | χόρεψαν, χορέψαν, χορέψανε | θα χορέψουν, χορέψουνε | να χορέψουν, χορέψουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω χορέψει | είχα χορέψει | θα έχω χορέψει | να έχω χορέψει | |
| 2s | έχεις χορέψει | είχες χορέψει | θα έχεις χορέψει | να έχεις χορέψει | |
| 3s | έχει χορέψει | είχε χορέψει | θα έχει χορέψει | να έχει χορέψει | |
| 1p | έχουμε χορέψει | είχαμε χορέψει | θα έχουμε χορέψει | να έχουμε χορέψει | |
| 2p | έχετε χορέψει | είχατε χορέψει | θα έχετε χορέψει | να έχετε χορέψει | |
| 3p | έχουν χορέψει | είχαν χορέψει | θα έχουν χορέψει | να έχουν χορέψει | |
| Participle: | χορεύοντας | Non-finite ‡ | χορέψει | 17, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- see: χορός m (chorós, “dance”)