Definify.com
Definition 2024
σπιλώνομαι
σπιλώνομαι
Greek
Verb
σπιλώνομαι • (spilónomai) (simple past σπιλώθηκα, active form σπιλώνω, passive)
- passive of σπιλώνω (spilóno)
Conjugation
σπιλώνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | σπιλώνομαι | θα σπιλώνομαι | σπιλωνόμουν, σπιλωνόμουνα |
| 2nd person | σπιλώνεσαι | θα σπιλώνεσαι | σπιλωνόσουν, σπιλωνόσουνα | |
| 3rd person | σπιλώνεται | θα σπιλώνεται | σπιλωνόταν, σπιλωνότανε | |
| 1st person | pl | σπιλωνόμαστε | θα σπιλωνόμαστε | σπιλωνόμασταν, σπιλωνόμαστε2 |
| 2nd person | σπιλώνεστε, σπιλωνόσαστε1 | θα σπιλώνεστε, σπιλωνόσαστε1 | σπιλωνόσασταν, σπιλωνόσαστε2 | |
| 3rd person | σπιλώνονται | θα σπιλώνονται | σπιλώνονταν, σπιλωνόντανε, σπιλωνόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | σπιλωθώ | θα σπιλωθώ | σπιλώθηκα |
| 2nd person | σπιλωθείς | θα σπιλωθείς | σπιλώθηκες | |
| 3rd person | σπιλωθεί | θα σπιλωθεί | σπιλώθηκε | |
| 1st person | pl | σπιλωθούμε | θα σπιλωθούμε | σπιλωθήκαμε |
| 2nd person | σπιλωθείτε | θα σπιλωθείτε | σπιλωθήκατε | |
| 3rd person | σπιλωθούν, σπιλωθούνε | θα σπιλωθούν, θα σπιλωθούνε | σπιλώθηκαν, σπιλωθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | σπιλώσου | |
| 2nd person | pl | —3 | σπιλωθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω σπιλωθεί, έχεις σπιλωθεί έχει σπιλωθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω σπιλωθεί, θα έχεις σπιλωθεί, θα έχει σπιλωθεί, … | |||
| Past perfect | είχα σπιλωθεί, είχες σπιλωθεί, είχε σπιλωθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||