Definify.com
Definition 2024
σέβομαι
σέβομαι
Ancient Greek
Verb
σέβομαι • (sébomai)
- to feel awe or fear before God, especially when about to do something disgraceful; to feel shame, religious awe
Inflection
Present: σέβομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| middle/
passive |
indicative | σέβομαι | σέβει/ σέβῃ |
σέβεται | σέβεσθον | σέβεσθον | σεβόμεθᾰ | σέβεσθε | σέβονται |
| subjunctive | σέβωμαι | σέβῃ | σέβηται | σέβησθον | σέβησθον | σεβώμεθᾰ | σέβησθε | σέβωνται | |
| optative | σεβοίμην | σέβοιο | σέβοιτο | σέβοισθον | σεβοίσθην | σεβοίμεθᾰ | σέβοισθε | σέβοιντο | |
| imperative | σέβου | σεβέσθω | σέβεσθον | σεβέσθων | σέβεσθε | σεβέσθων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| middle/passive | σέβεσθαι | σεβόμενος , σεβομένη , σεβόμενον | |||||||
Imperfect: ἐσεβόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| middle/ passive |
indicative | ἐσεβόμην | ἐσέβου | ἐσέβετο | ἐσέβεσθον | ἐσεβέσθην | ἐσεβόμεθᾰ | ἐσέβεσθε | ἐσέβοντο |
Future: σεβήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| passive | indicative | σεβήσομαι | σεβήσει/ σεβήσῃ |
σεβήσεται | σεβήσεσθον | σεβήσεσθον | σεβησόμεθᾰ | σεβήσεσθε | σεβήσονται |
| optative | σεβησοίμην | σεβήσοιο | σεβήσοιτο | σεβήσοισθον | σεβησοίσθην | σεβησοίμεθᾰ | σεβήσοισθε | σεβήσοιντο | |
| infinitive | participle | ||||||||
| σεβήσεσθαι | σεβησόμενος , σεβησομένη , σεβησόμενον | ||||||||
Aorist: ἐσέφθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| passive | indicative | ἐσέφθην | ἐσέφθης | ἐσέφθη | ἐσέφθητον | ἐσεφθήτην | ἐσέφθημεν | ἐσέφθητε | ἐσέφθησαν |
| subjunctive | σεφθῶ | σεφθῇς | σεφθῇ | σεφθῆτον | σεφθῆτον | σεφθῶμεν | σεφθῆτε | σεφθῶσῐ(ν) | |
| optative | σεφθείην | σεφθείης | σεφθείη | σεφθεῖτον/ σεφθείητον |
σεφθείτην/ σεφθειήτην |
σεφθεῖμεν/ σεφθείημεν |
σεφθεῖτε/ σεφθείητε |
σεφθεῖεν/ σεφθείησαν |
|
| imperative | σέφθητι | σεφθήτω | σέφθητον | σεφθήτων | σέφθητε | σεφθέντων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| passive | σεφθῆναι | σεφθείς, σεφθεῖσα, σεφθέν | |||||||
Derived terms
Descendants
- Greek: σέβομαι (sévomai)
References
- σέβομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «σέβομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «σέβομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “G4576”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek σέβομαι (sébomai).
Verb
σέβομαι • (sévomai) (simple past σεβάστηκα, deponent)
Conjugation
σέβομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | σέβομαι | θα σέβομαι | σεβόμουν, σεβόμουνα |
| 2nd person | σέβεσαι | θα σέβεσαι | σεβόσουν, σεβόσουνα | |
| 3rd person | σέβεται | θα σέβεται | σεβόταν, σεβότανε | |
| 1st person | pl | σεβόμαστε | θα σεβόμαστε | σεβόμασταν, σεβόμαστε2 |
| 2nd person | σέβεστε, σεβόσαστε1 | θα σέβεστε, σεβόσαστε1 | σεβόσασταν, σεβόσαστε2 | |
| 3rd person | σέβονται | θα σέβονται | σέβονταν, σεβόντανε, σεβόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | σεβαστώ | θα σεβαστώ | σεβάστηκα |
| 2nd person | σεβαστείς | θα σεβαστείς | σεβάστηκες | |
| 3rd person | σεβαστεί | θα σεβαστεί | σεβάστηκε | |
| 1st person | pl | σεβαστούμε | θα σεβαστούμε | σεβαστήκαμε |
| 2nd person | σεβαστείτε | θα σεβαστείτε | σεβαστήκατε | |
| 3rd person | σεβαστούν, σεβαστούνε | θα σεβαστούν, θα σεβαστούνε | σεβάστηκαν, σεβαστήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | σεβάσου | |
| 2nd person | pl | —3 | σεβαστείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω σεβαστεί, έχεις σεβαστεί έχει σεβαστεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω σεβαστεί, θα έχεις σεβαστεί, θα έχει σεβαστεί, … | |||
| Past perfect | είχα σεβαστεί, είχες σεβαστεί, είχε σεβαστεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||