Definify.com

Definition 2024

πίπτω

Ancient Greek

Alternative forms

πίσσω ‎(píssō) Aeolic

Verb

πίπτω • ‎(píptō)

to fall, throw oneself down

Inflection

Present: πῑ́πτω, πῑ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῑ́πτω	πῑ́πτεις	πῑ́πτει	πῑ́πτετον	πῑ́πτετον	πῑ́πτομεν	πῑ́πτετε	πῑ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	πῑ́πτω	πῑ́πτῃς	πῑ́πτῃ	πῑ́πτητον	πῑ́πτητον	πῑ́πτωμεν	πῑ́πτητε	πῑ́πτωσῐ(ν)
	optative	πῑ́πτοιμῐ	πῑ́πτοις	πῑ́πτοι	πῑ́πτοιτον	πῑπτοίτην	πῑ́πτοιμεν	πῑ́πτοιτε	πῑ́πτοιεν
	imperative		πῖπτε	πῑπτέτω	πῑ́πτετον	πῑπτέτων		πῑ́πτετε	πῑπτόντων
middle/ passive	indicative	πῑ́πτομαι	πῑ́πτῃ, πῑ́πτει	πῑ́πτεται	πῑ́πτεσθον	πῑ́πτεσθον	πῑπτόμεθᾰ	πῑ́πτεσθε	πῑ́πτονται
	subjunctive	πῑ́πτωμαι	πῑ́πτῃ	πῑ́πτηται	πῑ́πτησθον	πῑ́πτησθον	πῑπτώμεθᾰ	πῑ́πτησθε	πῑ́πτωνται
	optative	πῑπτοίμην	πῑ́πτοιο	πῑ́πτοιτο	πῑ́πτοισθον	πῑπτοίσθην	πῑπτοίμεθᾰ	πῑ́πτοισθε	πῑ́πτοιντο
	imperative		πῑ́πτου	πῑπτέσθω	πῑ́πτεσθον	πῑπτέσθων		πῑ́πτεσθε	πῑπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πῑ́πτειν				πῑ́πτεσθαι
participle	m	πῑ́πτων				πῑπτόμενος
	f	πῑ́πτουσᾰ				πῑπτομένη
	n	πῖπτον				πῑπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔπῑπτον, ἐπῑπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπῑπτον	ἔπῑπτες	ἔπῑπτε(ν)	ἐπῑ́πτετον	ἐπῑπτέτην	ἐπῑ́πτομεν	ἐπῑ́πτετε	ἔπῑπτον
middle/ passive	indicative	ἐπῑπτόμην	ἐπῑ́πτου	ἐπῑ́πτετο	ἐπῑ́πτεσθον	ἐπῑπτέσθην	ἐπῑπτόμεθᾰ	ἐπῑ́πτεσθε	ἐπῑ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πεσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεσέομαι	πεσέῃ, πεσέει	πεσέεται	πεσέεσθον	πεσέεσθον	πεσεόμεθᾰ	πεσέεσθε	πεσέονται
middle	optative	πεσεοίμην	πεσέοιο	πεσέοιτο	πεσέοισθον	πεσεοίσθην	πεσεοίμεθᾰ	πεσέοισθε	πεσέοιντο
					middle
infinitive					πεσέεσθαι
participle	m				πεσεόμενος
	f				πεσεομένη
	n				πεσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πεσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεσοῦμαι	πεσῇ	πεσεῖται	πεσεῖσθον	πεσεῖσθον	πεσούμεθᾰ	πεσεῖσθε	πεσοῦνται
middle	optative	πεσοίμην	πεσοῖο	πεσοῖτο	πεσοῖσθον	πεσοίσθην	πεσοίμεθᾰ	πεσοῖσθε	πεσοῖντο
					middle
infinitive					πεσεῖσθαι
participle	m				πεσούμενος
	f				πεσουμένη
	n				πεσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπεσον, ἐπεσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπεσον	ἔπεσες	ἔπεσε(ν)	ἐπέσετον	ἐπεσέτην	ἐπέσομεν	ἐπέσετε	ἔπεσον
	subjunctive	πέσω	πέσῃς	πέσῃ	πέσητον	πέσητον	πέσωμεν	πέσητε	πέσωσῐ(ν)
	optative	πέσοιμῐ	πέσοις	πέσοι	πέσοιτον	πεσοίτην	πέσοιμεν	πέσοιτε	πέσοιεν
	imperative		πέσε	πεσέτω	πέσετον	πεσέτων		πέσετε	πεσόντων
middle	indicative	ἐπεσόμην	ἐπέσου	ἐπέσετο	ἐπέσεσθον	ἐπεσέσθην	ἐπεσόμεθᾰ	ἐπέσεσθε	ἐπέσοντο
	subjunctive	πέσωμαι	πέσῃ	πέσηται	πέσησθον	πέσησθον	πεσώμεθᾰ	πέσησθε	πέσωνται
	optative	πεσοίμην	πέσοιο	πέσοιτο	πέσοισθον	πεσοίσθην	πεσοίμεθᾰ	πέσοισθε	πέσοιντο
	imperative		πεσοῦ	πεσέσθω	πέσεσθον	πεσέσθων		πέσεσθε	πεσέσθων
		active			middle
infinitive		πεσεῖν			πεσέσθαι
participle	m	πεσών			πεσόμενος
	f	πεσοῦσᾰ			πεσομένη
	n	πεσόν			πεσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔπετον, ἐπετόμην (Doric, Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔπετον	ἔπετες	ἔπετε(ν)	ἐπέτετον	ἐπετέτην	ἐπέτομεν	ἐπέτετε	ἔπετον
	subjunctive	πέτω	πέτῃς	πέτῃ	πέτητον	πέτητον	πέτωμεν	πέτητε	πέτωσῐ(ν)
	optative	πέτοιμῐ	πέτοις	πέτοι	πέτοιτον	πετοίτην	πέτοιμεν	πέτοιτε	πέτοιεν
	imperative		πέτε	πετέτω	πέτετον	πετέτων		πέτετε	πετόντων
middle	indicative	ἐπετόμην	ἐπέτου	ἐπέτετο	ἐπέτεσθον	ἐπετέσθην	ἐπετόμεθᾰ	ἐπέτεσθε	ἐπέτοντο
	subjunctive	πέτωμαι	πέτῃ	πέτηται	πέτησθον	πέτησθον	πετώμεθᾰ	πέτησθε	πέτωνται
	optative	πετοίμην	πέτοιο	πέτοιτο	πέτοισθον	πετοίσθην	πετοίμεθᾰ	πέτοισθε	πέτοιντο
	imperative		πετοῦ	πετέσθω	πέτεσθον	πετέσθων		πέτεσθε	πετέσθων
		active			middle
infinitive		πετεῖν			πετέσθαι
participle	m	πετών			πετόμενος
	f	πετοῦσᾰ			πετομένη
	n	πετόν			πετόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέπτωκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέπτωκᾰ	πέπτωκᾰς	πέπτωκε(ν)	πεπτώκᾰτον	πεπτώκᾰτον	πεπτώκᾰμεν	πεπτώκᾰτε	πεπτώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπτώκω	πεπτώκῃς	πεπτώκῃ	πεπτώκητον	πεπτώκητον	πεπτώκωμεν	πεπτώκητε	πεπτώκωσῐ(ν)
	optative	πεπτώκοιμῐ, πεπτωκοίην	πεπτώκοις, πεπτωκοίης	πεπτώκοι, πεπτωκοίη	πεπτώκοιτον	πεπτωκοίτην	πεπτώκοιμεν	πεπτώκοιτε	πεπτώκοιεν
	imperative		πέπτωκε	πεπτωκέτω	πεπτώκετον	πεπτωκέτων		πεπτώκετε	πεπτωκόντων
		active
infinitive		πεπτωκέναι
participle	m	πεπτωκώς
	f	πεπτωκυῖᾰ
	n	πεπτωκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: πέφτω ‎(péfto)

References

πίπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
πίπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
πίπτω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«πίπτω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«πίπτω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
πίπτω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G4098”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
«πίπτω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Definify.com

Definition 2024

πίπτω

πίπτω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Descendants

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results