Definify.com
Definition 2025
μονοούσιος
μονοούσιος
Greek
Adjective
μονοούσιος • (monooúsios) m
Declension
positive forms of μονοούσιος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μονοούσιος | μονοούσιος / μονοούσια | μονοούσιο | μονοούσιοι | μονοούσιοι / μονοούσιες | μονοούσια |
| genitive | μονοούσιου | μονοούσιου / μονοούσιας | μονοούσιου | μονοούσιων | μονοούσιων | μονοούσιων |
| accusative | μονοούσιο | μονοούσιο / μονοούσια | μονοούσιο | μονοούσιους | μονοούσιους / μονοούσιες | μονοούσια |
| vocative | μονοούσιε | μονοούσιε / μονοούσια | μονοούσιο | μονοούσιοι | μονοούσιοι / μονοούσιες | μονοούσια |