Definify.com
Definition 2024
μαζεύομαι
μαζεύομαι
Greek
Verb
μαζεύομαι • (mazévomai) (simple past μαζεύτηκα, active form μαζεύω, mediopassive)
Conjugation
μαζεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | μαζεύομαι | θα μαζεύομαι | μαζευόμουν, μαζευόμουνα |
| 2nd person | μαζεύεσαι | θα μαζεύεσαι | μαζευόσουν, μαζευόσουνα | |
| 3rd person | μαζεύεται | θα μαζεύεται | μαζευόταν, μαζευότανε | |
| 1st person | pl | μαζευόμαστε | θα μαζευόμαστε | μαζευόμασταν, μαζευόμαστε2 |
| 2nd person | μαζεύεστε, μαζευόσαστε1 | θα μαζεύεστε, μαζευόσαστε1 | μαζευόσασταν, μαζευόσαστε2 | |
| 3rd person | μαζεύονται | θα μαζεύονται | μαζεύονταν, μαζευόντανε, μαζευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | μαζευτώ | θα μαζευτώ | μαζεύτηκα |
| 2nd person | μαζευτείς | θα μαζευτείς | μαζεύτηκες | |
| 3rd person | μαζευτεί | θα μαζευτεί | μαζεύτηκε | |
| 1st person | pl | μαζευτούμε | θα μαζευτούμε | μαζευτήκαμε |
| 2nd person | μαζευτείτε | θα μαζευτείτε | μαζευτήκατε | |
| 3rd person | μαζευτούν, μαζευτούνε | θα μαζευτούν, θα μαζευτούνε | μαζεύτηκαν, μαζευτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | μαζέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | μαζευτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω μαζευτεί, έχεις μαζευτεί έχει μαζευτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω μαζευτεί, θα έχεις μαζευτεί, θα έχει μαζευτεί, … | |||
| Past perfect | είχα μαζευτεί, είχες μαζευτεί, είχε μαζευτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||