Greek

Adjective

κοινό • ‎(koinó)

1. Nominative neuter singular form of κοινός ‎(koinós).
2. Accusative neuter singular form of κοινός ‎(koinós).
3. Vocative neuter singular form of κοινός ‎(koinós).

Noun

κοινό • ‎(koinó) n ‎(uncountable)

1. public (people in general)

   H έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό.

   The exhibition will be open to the public.

2. audience

Declension

Derived terms

• για το κοινό καλό ‎(gia to koinó kaló, “pro bono”)
• κοινή λογική ‎(koiní logikí, “common sense”)
• κοινός νους ‎(koinós nous, “common sense”)