Definify.com

Definition 2024

καταμειδιάω

καταμειδιάω

Ancient Greek

Verb

κᾰτᾰμειδιάω • ‎(katameidiáō)

to smile at, despise
- 75 CE, Josephus, The Jewish War 3.7.33

Inflection

Present: κᾰτᾰμειδιᾰ́ω, κᾰτᾰμειδιᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰμειδιᾰ́ω	κᾰτᾰμειδιᾰ́εις	κᾰτᾰμειδιᾰ́ει	κᾰτᾰμειδιᾰ́ετον	κᾰτᾰμειδιᾰ́ετον	κᾰτᾰμειδιᾰ́ομεν	κᾰτᾰμειδιᾰ́ετε	κᾰτᾰμειδιᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰμειδιᾰ́ω	κᾰτᾰμειδιᾰ́ῃς	κᾰτᾰμειδιᾰ́ῃ	κᾰτᾰμειδιᾰ́ητον	κᾰτᾰμειδιᾰ́ητον	κᾰτᾰμειδιᾰ́ωμεν	κᾰτᾰμειδιᾰ́ητε	κᾰτᾰμειδιᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιμῐ	κᾰτᾰμειδιᾰ́οις	κᾰτᾰμειδιᾰ́οι	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιτον	κᾰτᾰμειδιᾰοίτην	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιμεν	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιτε	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιεν
	imperative		κᾰτᾰμειδίᾰε	κᾰτᾰμειδιᾰέτω	κᾰτᾰμειδιᾰ́ετον	κᾰτᾰμειδιᾰέτων		κᾰτᾰμειδιᾰ́ετε	κᾰτᾰμειδιᾰόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰμειδιᾰ́ομαι	κᾰτᾰμειδιᾰ́ῃ, κᾰτᾰμειδιᾰ́ει	κᾰτᾰμειδιᾰ́εται	κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθον	κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθον	κᾰτᾰμειδιᾰόμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθε	κᾰτᾰμειδιᾰ́ονται
	subjunctive	κᾰτᾰμειδιᾰ́ωμαι	κᾰτᾰμειδιᾰ́ῃ	κᾰτᾰμειδιᾰ́ηται	κᾰτᾰμειδιᾰ́ησθον	κᾰτᾰμειδιᾰ́ησθον	κᾰτᾰμειδιᾰώμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιᾰ́ησθε	κᾰτᾰμειδιᾰ́ωνται
	optative	κᾰτᾰμειδιᾰοίμην	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιο	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιτο	κᾰτᾰμειδιᾰ́οισθον	κᾰτᾰμειδιᾰοίσθην	κᾰτᾰμειδιᾰοίμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιᾰ́οισθε	κᾰτᾰμειδιᾰ́οιντο
	imperative		κᾰτᾰμειδιᾰ́ου	κᾰτᾰμειδιᾰέσθω	κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθον	κᾰτᾰμειδιᾰέσθων		κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθε	κᾰτᾰμειδιᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰμειδιᾰ́ειν				κᾰτᾰμειδιᾰ́εσθαι
participle	m	κᾰτᾰμειδιᾰ́ων				κᾰτᾰμειδιᾰόμενος
	f	κᾰτᾰμειδιᾰ́ουσᾰ				κᾰτᾰμειδιᾰομένη
	n	κᾰτᾰμειδιᾰ́ον				κᾰτᾰμειδιᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰτᾰμειδιῶ, κᾰτᾰμειδιῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰμειδιῶ	κᾰτᾰμειδιᾷς	κᾰτᾰμειδιᾷ	κᾰτᾰμειδιᾶτον	κᾰτᾰμειδιᾶτον	κᾰτᾰμειδιῶμεν	κᾰτᾰμειδιᾶτε	κᾰτᾰμειδιῶσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰμειδιῶ	κᾰτᾰμειδιᾷς	κᾰτᾰμειδιᾷ	κᾰτᾰμειδιᾶτον	κᾰτᾰμειδιᾶτον	κᾰτᾰμειδιῶμεν	κᾰτᾰμειδιᾶτε	κᾰτᾰμειδιῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰμειδιῴην, κᾰτᾰμειδιῷμῐ	κᾰτᾰμειδιῴης, κᾰτᾰμειδιῷς	κᾰτᾰμειδιῴη, κᾰτᾰμειδιῷ	κᾰτᾰμειδιῷτον, κᾰτᾰμειδιῴητον	κᾰτᾰμειδιῴτην, κᾰτᾰμειδιῳήτην	κᾰτᾰμειδιῷμεν, κᾰτᾰμειδιῴημεν	κᾰτᾰμειδιῷτε, κᾰτᾰμειδιῴητε	κᾰτᾰμειδιῷεν, κᾰτᾰμειδιῴησᾰν
	imperative		κᾰτᾰμειδίᾱ	κᾰτᾰμειδιᾱ́τω	κᾰτᾰμειδιᾶτον	κᾰτᾰμειδιᾱ́των		κᾰτᾰμειδιᾶτε	κᾰτᾰμειδιώντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰμειδιῶμαι	κᾰτᾰμειδιᾷ	κᾰτᾰμειδιᾶται	κᾰτᾰμειδιᾶσθον	κᾰτᾰμειδιᾶσθον	κᾰτᾰμειδιώμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιᾶσθε	κᾰτᾰμειδιῶνται
	subjunctive	κᾰτᾰμειδιῶμαι	κᾰτᾰμειδιᾷ	κᾰτᾰμειδιᾶται	κᾰτᾰμειδιᾶσθον	κᾰτᾰμειδιᾶσθον	κᾰτᾰμειδιώμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιᾶσθε	κᾰτᾰμειδιῶνται
	optative	κᾰτᾰμειδιῴμην	κᾰτᾰμειδιῷο	κᾰτᾰμειδιῷτο	κᾰτᾰμειδιῷσθον	κᾰτᾰμειδιῴσθην	κᾰτᾰμειδιῴμεθᾰ	κᾰτᾰμειδιῷσθε	κᾰτᾰμειδιῷντο
	imperative		κᾰτᾰμειδιῶ	κᾰτᾰμειδιᾱ́σθω	κᾰτᾰμειδιᾶσθον	κᾰτᾰμειδιᾱ́σθων		κᾰτᾰμειδιᾶσθε	κᾰτᾰμειδιᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰμειδιᾶν				κᾰτᾰμειδιᾶσθαι
participle	m	κᾰτᾰμειδιῶν				κᾰτᾰμειδιώμενος
	f	κᾰτᾰμειδιῶσᾰ				κᾰτᾰμειδιωμένη
	n	κᾰτᾰμειδιῶν				κᾰτᾰμειδιώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

καταμειδιάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«καταμειδιάω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette