Definify.com

Definition 2024

καθαρτικός • ‎(kathartikós) m ‎(feminine καθαρτική, neuter καθαρτικόν); first/second declension

First and second declension of καθαρτικός, καθαρτική, καθαρτικόν

Number	Singular			Dual			Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	καθαρτικός	καθαρτική	καθαρτικόν	καθαρτικώ	καθαρτικᾱ́	καθαρτικώ	καθαρτικοί	καθαρτικαί	καθαρτικᾰ́
Genitive	καθαρτικοῦ	καθαρτικῆς	καθαρτικοῦ	καθαρτικοῖν	καθαρτικαῖν	καθαρτικοῖν	καθαρτικῶν	καθαρτικῶν	καθαρτικῶν
Dative	καθαρτικῷ	καθαρτικῇ	καθαρτικῷ	καθαρτικοῖν	καθαρτικαῖν	καθαρτικοῖν	καθαρτικοῖς	καθαρτικαῖς	καθαρτικοῖς
Accusative	καθαρτικόν	καθαρτικήν	καθαρτικόν	καθαρτικώ	καθαρτικᾱ́	καθαρτικώ	καθαρτικούς	καθαρτικᾱ́ς	καθαρτικᾰ́
Vocative	καθαρτικέ	καθαρτική	καθαρτικόν	καθαρτικώ	καθαρτικᾱ́	καθαρτικώ	καθαρτικοί	καθαρτικαί	καθαρτικᾰ́

καθαρτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καθαρτικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«καθαρτικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- cleansing idem, page 136.
- lustral idem, page 505.
- purgative idem, page 658.
- purifying idem, page 658.

καθαρτικός • ‎(kathartikós) m ‎(feminine καθαρτική, neuter καθαρτικό)

positive forms of καθαρτικός