Definify.com

Definition 2024

καθίζω

Ancient Greek

Alternative forms

κατίζω ‎(katízō) (Ionic)

(4th AD Koine) IPA^(key): /kaθíz̚zo/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /kaθíz̚zo/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /kaθízo/

Verb

καθίζω • ‎(kathízō)

(causal) to make to sit down, seat
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.68
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 6.360
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.488
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.382
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 18.389
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.121.5
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 2.1.4
1. to set or place
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.36
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.549
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.204
  - 413 BCE, Euripides, Ion 1541
  - 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 664
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.90
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.66
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 755.E
  1. to set or place for any purpose, post
    - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 4.524
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.89
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 2.2.14
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.155
    - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Publicola 19
    - 5th century BC, Pherecrates, Persians 4
2. to set up
  - 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 5.55
  - 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 4.1219
3. to make an assembly take their seats, convene or hold an assembly
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 2.69
  - 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 305
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 25
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 873.E
  - 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 223
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 298.E
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Solon 19
4. to put into a certain condition
  - 400 BCE – 387 BCE, Plato, Ion 535.E
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 2.2.15
  - 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, 1 51
(intransitive) to sit down, be seated, take one's seat, sit
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.394
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 15.50
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 8.422
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.181
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Against Callimachus 9
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Areopagiticus 15
- 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 254
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 9.9.1
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.126
- 413 BCE, Euripides, Ion 366
- 458 BCE, Euripides, Electra 980
- 416 BCE, Euripides, Herakles 48
- 413 BCE, Euripides, Ion 6
- 413 BCE, Euripides, Ion 1317
- Lob., Aj. 191
1. to sit at meals
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.4.2
2. to sit as judge
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.97
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.25
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 659.B
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 89
3. to sit down in a country, encamp
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.93
4. to settle, sink in
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 254.B
5. (of ships) to run aground, be stranded
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 1.39.3
  - 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 2.3.4
(middle voice, intransitive)
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.50
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, 15 3
- 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 56
- 361 BCE, Demosthenes, Against Midias 162
1. (of birds) to settle, alight
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 9.10.1

Inflection

Present: καθίζω, καθίζομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθίζω	καθίζεις	καθίζει	καθίζετον	καθίζετον	καθίζομεν	καθίζετε	καθίζουσῐ(ν)
	subjunctive	καθίζω	καθίζῃς	καθίζῃ	καθίζητον	καθίζητον	καθίζωμεν	καθίζητε	καθίζωσῐ(ν)
	optative	καθίζοιμῐ	καθίζοις	καθίζοι	καθίζοιτον	καθιζοίτην	καθίζοιμεν	καθίζοιτε	καθίζοιεν
	imperative		καθίζε	καθιζέτω	καθίζετον	καθιζέτων		καθίζετε	καθιζόντων
middle/ passive	indicative	καθίζομαι	καθίζει/ καθίζῃ	καθίζεται	καθίζεσθον	καθίζεσθον	καθιζόμεθᾰ	καθίζεσθε	καθίζονται
	subjunctive	καθίζωμαι	καθίζῃ	καθίζηται	καθίζησθον	καθίζησθον	καθιζώμεθᾰ	καθίζησθε	καθίζωνται
	optative	καθιζοίμην	καθίζοιο	καθίζοιτο	καθίζοισθον	καθιζοίσθην	καθιζοίμεθᾰ	καθίζοισθε	καθίζοιντο
	imperative		καθίζου	καθιζέσθω	καθίζεσθον	καθιζέσθων		καθίζεσθε	καθιζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		καθίζειν				καθίζεσθαι
participle		καθίζων , καθίζουσᾰ , καθίζον				καθιζόμενος , καθιζομένη , καθιζόμενον

Imperfect: καθῖζον, καθιζόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθῖζον	καθῖζες	καθῖζε	καθίζετον	καθιζέτην	καθίζομεν	καθίζετε	καθῖζον
middle/ passive	indicative	καθιζόμην	καθίζου	καθίζετο	καθίζεσθον	καθιζέσθην	καθιζόμεθᾰ	καθίζεσθε	καθίζοντο

Imperfect: ἐκάθιζον, ἐκαθιζόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάθιζον	ἐκάθιζες	ἐκάθιζε	ἐκαθίζετον	ἐκαθιζέτην	ἐκαθίζομεν	ἐκαθίζετε	ἐκάθιζον
middle/ passive	indicative	ἐκαθιζόμην	ἐκαθίζου	ἐκαθίζετο	ἐκαθίζεσθον	ἐκαθιζέσθην	ἐκαθιζόμεθᾰ	ἐκαθίζεσθε	ἐκαθίζοντο

Future: καθίσω, καθίσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθίσω	καθίσεις	καθίσει	καθίσετον	καθίσετον	καθίσομεν	καθίσετε	καθίσουσῐ(ν)
active	optative	καθίσοιμῐ	καθίσοις	καθίσοι	καθίσοιτον	καθισοίτην	καθίσοιμεν	καθίσοιτε	καθίσοιεν
middle	indicative	καθίσομαι	καθίσει/ καθίσῃ	καθίσεται	καθίσεσθον	καθίσεσθον	καθισόμεθᾰ	καθίσεσθε	καθίσονται
middle	optative	καθισοίμην	καθίσοιο	καθίσοιτο	καθίσοισθον	καθισοίσθην	καθισοίμεθᾰ	καθίσοισθε	καθίσοιντο
		active				middle
infinitive		καθίσειν				καθίσεσθαι
participle		καθίσων , καθίσουσᾰ , καθίσον				καθισόμενος , καθισομένη , καθισόμενον

Future: καθιῶ, καθιοῦμαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθιῶ/ καθιέω	καθιεῖς	καθιεῖ	καθιεῖτον	καθιεῖτον	καθιοῦμεν	καθιεῖτε	καθιοῦσῐ(ν)
active	optative	καθιοίην/ καθιοῖμῐ	καθιοίης/ καθιοῖς	καθιοίη/ καθιοῖ	καθιοῖτον	καθιοίτην	καθιοῖμεν	καθιοῖτε	καθιοῖεν
middle	indicative	καθιοῦμαι	καθιῇ/ καθιεῖ	καθιεῖται	καθιεῖσθον	καθιεῖσθον	καθιούμεθᾰ	καθιεῖσθε	καθιοῦνται
middle	optative	καθιοίμην	καθιοῖο	καθιοῖτο	καθιοῖσθον	καθιοίσθην	καθιοίμεθᾰ	καθιοῖσθε	καθιοῖντο
		active				middle
infinitive		καθιεῖν				καθιεῖσθαι
participle		καθιῶν , καθιοῦσᾰ , καθιοῦν				καθιούμενος , καθιουμένη , καθιούμενον

Future: καθιξῶ (Doric)

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καθιξῶ/ καθιξέω	καθιξεῖς	καθιξεῖ	καθιξεῖτον	καθιξεῖτον	καθιξοῦμεν	καθιξεῖτε	καθιξοῦσῐ(ν)
active	optative	καθιξοίην/ καθιξοῖμῐ	καθιξοίης/ καθιξοῖς	καθιξοίη/ καθιξοῖ	καθιξοῖτον	καθιξοίτην	καθιξοῖμεν	καθιξοῖτε	καθιξοῖεν
middle	indicative	καθιξοῦμαι	καθιξῇ/ καθιξεῖ	καθιξεῖται	καθιξεῖσθον	καθιξεῖσθον	καθιξούμεθᾰ	καθιξεῖσθε	καθιξοῦνται
middle	optative	καθιξοίμην	καθιξοῖο	καθιξοῖτο	καθιξοῖσθον	καθιξοίσθην	καθιξοίμεθᾰ	καθιξοῖσθε	καθιξοῖντο
		active				middle
infinitive		καθιξεῖν				καθιξεῖσθαι
participle		καθιξῶν , καθιξοῦσᾰ , καθιξοῦν				καθιξούμενος , καθιξουμένη , καθιξούμενον

Aorist: ἐκάθισα, ἐκαθισάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάθισα	ἐκάθισας	ἐκάθισε	ἐκαθίσατον	ἐκαθισάτην	ἐκαθίσαμεν	ἐκαθίσατε	ἐκάθισαν
	subjunctive	καθίσω	καθίσῃς	καθίσῃ	καθίσητον	καθίσητον	καθίσωμεν	καθίσητε	καθίσωσῐ(ν)
	optative	καθίσαιμῐ	καθίσαις/ καθίσειας	καθίσαι/ καθίσειε	καθίσαιτον	καθισαίτην	καθίσαιμεν	καθίσαιτε	καθίσαιεν/ καθίσειαν
	imperative		κάθισον	καθισάτω	καθίσατον	καθισάτων		καθίσατε	καθισάντων
middle	indicative	ἐκαθισάμην	ἐκαθίσω	ἐκαθίσατο	ἐκαθίσασθον	ἐκαθισάσθην	ἐκαθισάμεθα	ἐκαθίσασθε	ἐκαθίσαντο
	subjunctive	καθίσωμαι	καθίσῃ	καθίσηται	καθίσησθον	καθίσησθον	καθισώμεθα	καθίσησθε	καθίσωνται
	optative	καθισαίμην	καθίσαιο	καθίσαιτο	καθίσαισθον	καθισαίσθην	καθισαίμεθα	καθίσαισθε	καθίσαιντο
	imperative		κάθισαι	καθισάσθω	καθίσασθον	καθισάσθων		καθίσασθε	καθισάσθων
		active				middle
infinitive		κάθισαι				καθίσασθαι
participle	m	καθίσᾱς				καθισάμενος
	f	καθίσᾱσα				καθισαμένη
	n	κάθισαν				καθισάμενον

Aorist: κάθισα (Epic)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κάθισα	κάθισας	κάθισε	καθίσατον	καθισάτην	καθίσαμεν	καθίσατε	κάθισαν
	subjunctive	καθίσω	καθίσῃς	καθίσῃ	καθίσητον	καθίσητον	καθίσωμεν	καθίσητε	καθίσωσῐ(ν)
	optative	καθίσαιμῐ	καθίσαις/ καθίσειας	καθίσαι/ καθίσειε	καθίσαιτον	καθισαίτην	καθίσαιμεν	καθίσαιτε	καθίσαιεν/ καθίσειαν
	imperative		κάθισον	καθισάτω	καθίσατον	καθισάτων		καθίσατε	καθισάντων
middle	indicative	καθισάμην	καθίσω	καθίσατο	καθίσασθον	καθισάσθην	καθισάμεθα	καθίσασθε	καθίσαντο
	subjunctive	καθίσωμαι	καθίσῃ	καθίσηται	καθίσησθον	καθίσησθον	καθισώμεθα	καθίσησθε	καθίσωνται
	optative	καθισαίμην	καθίσαιο	καθίσαιτο	καθίσαισθον	καθισαίσθην	καθισαίμεθα	καθίσαισθε	καθίσαιντο
	imperative		κάθισαι	καθισάσθω	καθίσασθον	καθισάσθων		καθίσασθε	καθισάσθων
		active				middle
infinitive		κάθισαι				καθίσασθαι
participle	m	καθίσᾱς				καθισάμενος
	f	καθίσᾱσα				καθισαμένη
	n	κάθισαν				καθισάμενον

Aorist: κατῖσα (Ionic)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατῖσα	κατῖσας	κατῖσε	κατίσατον	κατισάτην	κατίσαμεν	κατίσατε	κατῖσαν
	subjunctive	κατίσω	κατίσῃς	κατίσῃ	κατίσητον	κατίσητον	κατίσωμεν	κατίσητε	κατίσωσῐ(ν)
	optative	κατίσαιμῐ	κατίσαις/ κατίσειας	κατίσαι/ κατίσειε	κατίσαιτον	κατισαίτην	κατίσαιμεν	κατίσαιτε	κατίσαιεν/ κατίσειαν
	imperative		κατῖσον	κατισάτω	κατίσατον	κατισάτων		κατίσατε	κατισάντων
middle	indicative	κατισάμην	κατίσω	κατίσατο	κατίσασθον	κατισάσθην	κατισάμεθα	κατίσασθε	κατίσαντο
	subjunctive	κατίσωμαι	κατίσῃ	κατίσηται	κατίσησθον	κατίσησθον	κατισώμεθα	κατίσησθε	κατίσωνται
	optative	κατισαίμην	κατίσαιο	κατίσαιτο	κατίσαισθον	κατισαίσθην	κατισαίμεθα	κατίσαισθε	κατίσαιντο
	imperative		κατῖσαι	κατισάσθω	κατίσασθον	κατισάσθων		κατίσασθε	κατισάσθων
		active				middle
infinitive		κατῖσαι				κατίσασθαι
participle	m	κατίσᾱς				κατισάμενος
	f	κατίσᾱσα				κατισαμένη
	n	κατῖσαν				κατισάμενον

Perfect: κεκάθικα

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκάθικα	κεκάθικας	κεκάθικε	κεκαθίκατον	κεκαθίκατον	κεκαθίκαμεν	κεκαθίκατε	κεκαθίκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκαθικὼς ὦ/ κεκαθίκω	κεκαθικὼς ᾖς/ κεκαθίκῃς	κεκαθικὼς ᾖ/ κεκαθίκῃ	κεκαθικότε ἦτον/ κεκαθίκητον	κεκαθικότε ἦτον/ κεκαθίκητον	κεκαθικότες ὦμεν/ κεκαθίκωμεν	κεκαθικότες ἦτε/ κεκαθίκητε	κεκαθικότες ὦσῐ(ν)/ κεκαθίκωσῐ(ν)
	optative	κεκαθικὼς εἴην/ κεκαθίκοιμῐ/ κεκαθικοίην	κεκαθικὼς εἴης/ κεκαθίκοις/ κεκαθικοίης	κεκαθικὼς εἴη/ κεκαθίκοι/ κεκαθικοίη	κεκαθικότε εἴητον/ κεκαθικότε εἶτον/ κεκαθίκοιτον	κεκαθικὀτε εἰήτην/ κεκαθικότε εἴτην/ κεκαθικοίτην	κεκαθικότες εἴημεν/ κεκαθικότες εἶμεν/ κεκαθίκοιμεν	κεκαθικότες εἴητε/ κεκαθικότες εἶτε/ κεκαθίκοιτε	κεκαθικότες εἴησαν/ κεκαθικότε εἶεν/ κεκαθίκοιεν
	imperative		κεκαθικὼς ἴσθῐ	κεκαθικὼς ἔστω	κεκαθικότε ἔστον	κεκαθικότε ἔστων		κεκαθικότες ἔστε	κεκαθικότες ὄντων
		infinitive				participle
active		κεκαθικέναι				κεκαθικώς , κεκαθικυῖα , κεκαθικός

References

καθίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καθίζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
καθίζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«καθίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«καθίζω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
καθίζω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2523”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Etymology

From Ancient Greek καθίζω ‎(kathízō).

Verb

καθίζω • ‎(kathízo) ‎(simple past κάθισα)

(causal) to make to sit down, seat
(intransitive) settle (sink gradually to a lower level)

Conjugation

καθίζω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	καθίζω	κάθιζα	θα καθίζω	να καθίζω
2s	καθίζεις	κάθιζες	θα καθίζεις	να καθίζεις	κάθιζε
3s	καθίζει	κάθιζε	θα καθίζει	να καθίζει

1p	καθίζουμε, καθίζομε	καθίζαμε	θα καθίζουμε, καθίζομε	να καθίζουμε, καθίζομε
2p	καθίζετε	καθίζατε	θα καθίζετε	να καθίζετε	καθίζετε
3p	καθίζουν, καθίζουνε	κάθιζαν, καθίζαν, καθίζανε	θα καθίζουν, καθίζουνε	να καθίζουν, καθίζουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	καθίσω	κάθισα	θα καθίσω	να καθίσω
2s	καθίσεις	κάθισες	θα καθίσεις	να καθίσεις	κάθισε
3s	καθίσει	κάθισε	θα καθίσει	να καθίσει

1p	καθίσουμε, καθίσομε	καθίσαμε	θα καθίσουμε, καθίσομε	να καθίσουμε, καθίσομε
2p	καθίσετε	καθίσατε	θα καθίσετε	να καθίσετε	καθίστε
3p	καθίσουν, καθίσουνε	κάθισαν, καθίσαν, καθίσανε	θα καθίσουν, καθίσουνε	να καθίσουν, καθίσουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω καθίσει	είχα καθίσει	θα έχω καθίσει	να έχω καθίσει
2s	έχεις καθίσει	είχες καθίσει	θα έχεις καθίσει	να έχεις καθίσει
3s	έχει καθίσει	είχε καθίσει	θα έχει καθίσει	να έχει καθίσει

1p	έχουμε καθίσει	είχαμε καθίσει	θα έχουμε καθίσει	να έχουμε καθίσει
2p	έχετε καθίσει	είχατε καθίσει	θα έχετε καθίσει	να έχετε καθίσει
3p	έχουν καθίσει	είχαν καθίσει	θα έχουν καθίσει	να έχουν καθίσει

	Participle:	καθίζοντας	Non-finite ^‡	καθίσει	33, 1a

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω ‎(écho) it produces perfect tense forms.

Related terms

καθίζω στο σκαμνί ‎(kathízo sto skamní, “to take to court”)
κάθομαι ‎(káthomai, “to sit, to sit down”, deponent verb)

Definify.com

Definition 2024

καθίζω

καθίζω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

References

Greek

Etymology

Verb

Conjugation

Related terms

Etymology

Pronunciation

Similar Results