Definify.com
Definition 2024
εννοώ
εννοώ
Greek
Verb
εννοώ • (ennoó) (simple past εννόησα, passive form εννοούμαι)
Conjugation
εννοώ
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | εννοώ | εννοούσα | θα εννοώ | να εννοώ | |
| 2s | εννοείς | εννοούσες | θα εννοείς | να εννοείς | — |
| 3s | εννοεί | εννοούσε | θα εννοεί | να εννοεί | |
| 1p | εννοούμε | εννοούσαμε | θα εννοούμε | να εννοούμε | |
| 2p | εννοείτε | εννοούσατε | θα εννοείτε | να εννοείτε | εννοείτε |
| 3p | εννοούν, εννοούνε | εννοούσαν, εννοούσανε | θα εννοούν, θα εννοούνε | να εννοούν, να εννοούνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | εννοήσω | εννόησα | θα εννοήσω | να εννοήσω | |
| 2s | εννοήσεις | εννόησες | θα εννοήσεις | να εννοήσεις | εννόησε |
| 3s | εννοήσει | εννόησε | θα εννοήσει | να εννοήσει | |
| 1p | εννοήσουμε, εννοήσομε | εννοήσαμε | θα εννοήσουμε, θα εννοήσομε | να εννοήσουμε, να εννοήσομε | |
| 2p | εννοήσετε | εννοήσατε | θα εννοήσετε | να εννοήσετε | εννοήστε, εννοήσετε |
| 3p | εννοήσουν, εννοήσουνε | εννόησαν, εννοήσαν, εννοήσανε | θα εννοήσουν, θα εννοήσουνε | να εννοήσουν, να εννοήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω εννοήσει | είχα εννοήσει | θα έχω εννοήσει | να έχω εννοήσει | |
| 2s | έχεις εννοήσει | είχες εννοήσει | θα έχεις εννοήσει | να έχεις εννοήσει | |
| 3s | έχει εννοήσει | είχε εννοήσει | θα έχει εννοήσει | να έχει εννοήσει | |
| 1p | έχουμε εννοήσει | είχαμε εννοήσει | θα έχουμε εννοήσει | να έχουμε εννοήσει | |
| 2p | έχετε εννοήσει | είχατε εννοήσει | θα έχετε εννοήσει | να έχετε εννοήσει | |
| 3p | έχουν εννοήσει | είχαν εννοήσει | θα έχουν εννοήσει | να έχουν εννοήσει | |
| Participle: | εννοώντας | Non-finite ‡ | εννοήσει | 73, ησ, 2B1d, 2Β1 | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||