Definify.com
Definition 2024
αμφιβάλλω
αμφιβάλλω
Greek
Verb
αμφιβάλλω • (amfivállo) (simple past αμφέβαλα, passive form —)
Conjugation
αμφιβάλλω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμφιβάλλω | αμφέβαλλα | θα αμφιβάλλω | να αμφιβάλλω | |
| 2s | αμφιβάλλεις | αμφέβαλλες | θα αμφιβάλλεις | να αμφιβάλλεις | αμφίβαλλε |
| 3s | αμφιβάλλει | αμφέβαλλε | θα αμφιβάλλει | να αμφιβάλλει | |
| 1p | αμφιβάλλουμε, αμφιβάλλομε | αμφιβάλλαμε | θα αμφιβάλλουμε, αμφιβάλλομε | να αμφιβάλλουμε, αμφιβάλλομε | |
| 2p | αμφιβάλλετε | αμφιβάλλατε | θα αμφιβάλλετε | να αμφιβάλλετε | αμφιβάλλετε |
| 3p | αμφιβάλλουν, αμφιβάλλουνε | αμφέβαλλαν, αμφιβάλλαν, αμφιβάλλανε | θα αμφιβάλλουν, αμφιβάλλουνε | να αμφιβάλλουν, αμφιβάλλουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αμφιβάλω | αμφέβαλα | θα αμφιβάλω | να αμφιβάλω | |
| 2s | αμφιβάλεις | αμφέβαλες | θα αμφιβάλεις | να αμφιβάλεις | αμφίβαλε |
| 3s | αμφιβάλει | αμφέβαλε | θα αμφιβάλει | να αμφιβάλει | |
| 1p | αμφιβάλουμε, αμφιβάλομε | αμφιβάλαμε | θα αμφιβάλουμε, αμφιβάλομε | να αμφιβάλουμε, αμφιβάλομε | |
| 2p | αμφιβάλετε | αμφιβάλατε | θα αμφιβάλετε | να αμφιβάλετε | αμφιβάλετε |
| 3p | αμφιβάλουν, αμφιβάλουνε | αμφέβαλαν, αμφιβάλαν, αμφιβάλανε | θα αμφιβάλουν, αμφιβάλουνε | να αμφιβάλουν, αμφιβάλουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αμφιβάλει | είχα αμφιβάλει | θα έχω αμφιβάλει | να έχω αμφιβάλει | |
| 2s | έχεις αμφιβάλει | είχες αμφιβάλει | θα έχεις αμφιβάλει | να έχεις αμφιβάλει | |
| 3s | έχει αμφιβάλει | είχε αμφιβάλει | θα έχει αμφιβάλει | να έχει αμφιβάλει | |
| 1p | έχουμε αμφιβάλει | είχαμε αμφιβάλει | θα έχουμε αμφιβάλει | να έχουμε αμφιβάλει | |
| 2p | έχετε αμφιβάλει | είχατε αμφιβάλει | θα έχετε αμφιβάλει | να έχετε αμφιβάλει | |
| 3p | έχουν αμφιβάλει | είχαν αμφιβάλει | θα έχουν αμφιβάλει | να έχουν αμφιβάλει | |
| Participle: | αμφιβάλλοντας | Non-finite ‡ | αμφιβάλει | 146, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- see: αμφιβολία f (amfivolía, “doubt”)