Definify.com
Definition 2024
αγριεύομαι
αγριεύομαι
Greek
Verb
αγριεύομαι • (agriévomai) (simple past αγριεύτηκα, active form αγριεύω, passive)
- be frightened, be scared
Conjugation
αγριεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | αγριεύομαι | θα αγριεύομαι | αγριευόμουν, αγριευόμουνα |
| 2nd person | αγριεύεσαι | θα αγριεύεσαι | αγριευόσουν, αγριευόσουνα | |
| 3rd person | αγριεύεται | θα αγριεύεται | αγριευόταν, αγριευότανε | |
| 1st person | pl | αγριευόμαστε | θα αγριευόμαστε | αγριευόμασταν, αγριευόμαστε2 |
| 2nd person | αγριεύεστε, αγριευόσαστε1 | θα αγριεύεστε, αγριευόσαστε1 | αγριευόσασταν, αγριευόσαστε2 | |
| 3rd person | αγριεύονται | θα αγριεύονται | αγριεύονταν, αγριευόντανε, αγριευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | αγριευτώ | θα αγριευτώ | αγριεύτηκα |
| 2nd person | αγριευτείς | θα αγριευτείς | αγριεύτηκες | |
| 3rd person | αγριευτεί | θα αγριευτεί | αγριεύτηκε | |
| 1st person | pl | αγριευτούμε | θα αγριευτούμε | αγριευτήκαμε |
| 2nd person | αγριευτείτε | θα αγριευτείτε | αγριευτήκατε | |
| 3rd person | αγριευτούν, αγριευτούνε | θα αγριευτούν, θα αγριευτούνε | αγριεύτηκαν, αγριευτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | αγριέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | αγριευτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω αγριευτεί, έχεις αγριευτεί έχει αγριευτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω αγριευτεί, θα έχεις αγριευτεί, θα έχει αγριευτεί, … | |||
| Past perfect | είχα αγριευτεί, είχες αγριευτεί, είχε αγριευτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||
Related terms
- see: άγριος (ágrios, “wild, fierce”)