Definify.com
Definition 2024
αγκιστρώνομαι
αγκιστρώνομαι
Greek
Verb
αγκιστρώνομαι • (ankistrónomai) (simple past αγκιστρώθηκα, active form αγκιστρώνω, passive)
Conjugation
αγκιστρώνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | αγκιστρώνομαι | θα αγκιστρώνομαι | αγκιστρωνόμουν, αγκιστρωνόμουνα |
| 2nd person | αγκιστρώνεσαι | θα αγκιστρώνεσαι | αγκιστρωνόσουν, αγκιστρωνόσουνα | |
| 3rd person | αγκιστρώνεται | θα αγκιστρώνεται | αγκιστρωνόταν, αγκιστρωνότανε | |
| 1st person | pl | αγκιστρωνόμαστε | θα αγκιστρωνόμαστε | αγκιστρωνόμασταν, αγκιστρωνόμαστε2 |
| 2nd person | αγκιστρώνεστε, αγκιστρωνόσαστε1 | θα αγκιστρώνεστε, αγκιστρωνόσαστε1 | αγκιστρωνόσασταν, αγκιστρωνόσαστε2 | |
| 3rd person | αγκιστρώνονται | θα αγκιστρώνονται | αγκιστρώνονταν, αγκιστρωνόντανε, αγκιστρωνόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | αγκιστρωθώ | θα αγκιστρωθώ | αγκιστρώθηκα |
| 2nd person | αγκιστρωθείς | θα αγκιστρωθείς | αγκιστρώθηκες | |
| 3rd person | αγκιστρωθεί | θα αγκιστρωθεί | αγκιστρώθηκε | |
| 1st person | pl | αγκιστρωθούμε | θα αγκιστρωθούμε | αγκιστρωθήκαμε |
| 2nd person | αγκιστρωθείτε | θα αγκιστρωθείτε | αγκιστρωθήκατε | |
| 3rd person | αγκιστρωθούν, αγκιστρωθούνε | θα αγκιστρωθούν, θα αγκιστρωθούνε | αγκιστρώθηκαν, αγκιστρωθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | αγκιστρώσου | |
| 2nd person | pl | —3 | αγκιστρωθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω αγκιστρωθεί, έχεις αγκιστρωθεί έχει αγκιστρωθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω αγκιστρωθεί, θα έχεις αγκιστρωθεί, θα έχει αγκιστρωθεί, … | |||
| Past perfect | είχα αγκιστρωθεί, είχες αγκιστρωθεί, είχε αγκιστρωθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||