Definify.com
Definition 2024
αγένειος
αγένειος
Greek
Adjective
αγένειος • (agéneios) m (feminine αγένειος, neuter αγένειο)
Declension
positive forms of αγένειος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αγένειος | αγένειος | αγένειο | αγένειοι | αγένειοι | αγένεια |
| genitive | αγένειου | αγένειου | αγένειου | αγένειων | αγένειων | αγένειων |
| accusative | αγένειο | αγένειο | αγένειο | αγένειους | αγένειους | αγένεια |
| vocative | αγένειε | αγένειε | αγένειο | αγένειοι | αγένειοι | αγένεια |