Ancient Greek

Proper noun

Κρόνος • ‎(Krónos) m ‎(genitive Κρόνου); second declension

1. Cronus

Inflection

Derived terms

• Κρονίδης ‎(Kronídēs)
• Κρονικός ‎(Kronikós)

Descendants

• Greek: Κρόνος ‎(Krónos)
• Latin: Cronus

References

• Κρόνος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Κρόνος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Κρόνος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• «Κρόνος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Κρόνος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,007

Greek

Proper noun

Κρόνος • ‎(Krónos) m

1. (Greek mythology) Cronus, Cronos
2. (astronomy) The planet Saturn

Declension

See also

• Κρόνος (πλανήτης) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• Κρόνος (μυθολογία) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• (planets of the Solar System) Ερμής ‎(Ermís), Αφροδίτη ‎(Afrodíti), Γη ‎(Gi), Άρης ‎(Áris), Δίας ‎(Días), Κρόνος ‎(Krónos), Ουρανός ‎(Ouranós), Ποσειδώνας ‎(Poseidónas)