Definify.com
Definition 2024
čučnuti
čučnuti
Serbo-Croatian
Verb
čȕčnuti pf (Cyrillic spelling чу̏чнути)
- (intransitive) perfective form of čúčati
Conjugation
Conjugation of čučnuti
| Infinitive: čučnuti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: čȕčnūvši | Verbal noun: — | ||||
| Number | Singular | Plural | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
| Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
| Present | čučnem | čučneš | čučne | čučnemo | čučnete | čučnu | |
| Future | Future I | čučnut ću2 čučnuću |
čučnut ćeš2 čučnućeš |
čučnut će2 čučnuće |
čučnut ćemo2 čučnućemo |
čučnut ćete2 čučnućete |
čučnut će2 čučnuće |
| Future II | budem čučnuo1 | budeš čučnuo1 | bude čučnuo1 | budemo čučnuli1 | budete čučnuli1 | budu čučnuli1 | |
| Past | Perfect | čučnuo sam1 | čučnuo si1 | čučnuo je1 | čučnuli smo1 | čučnuli ste1 | čučnuli su1 |
| Pluperfect | bio sam čučnuo1 | bio si čučnuo1 | bio je čučnuo1 | bili smo čučnuli1 | bili ste čučnuli1 | bili su čučnuli1 | |
| Aorist | čučnuh | čučnu | čučnu | čučnusmo | čučnuste | čučnuše | |
| Conditional I | čučnuo bih1 | čučnuo bi1 | čučnuo bi1 | čučnuli bismo1 | čučnuli biste1 | čučnuli bi1 | |
| Conditional II | bio bih čučnuo1 | bio bi čučnuo1 | bio bi čučnuo1 | bili bismo čučnuli1 | bili biste čučnuli1 | bili bi čučnuli1 | |
| Imperative | — | čučni | — | čučnimo | čučnite | — | |
| Active past participle | čučnuo m / čučnula f / čučnulo n | čučnuli m / čučnule f / čučnula n | |||||
| 1 For the masculine; agent of feminine or neuter gender would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and the auxiliary verb, respectively. 2 Standard Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. | |||||||
References
- “čučnuti” in Hrvatski jezični portal