Definify.com
Definition 2024
üst
üst
Hungarian
Noun
üst (plural üstök)
Declension
| Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | üst | üstök |
| accusative | üstöt | üstöket |
| dative | üstnek | üstöknek |
| instrumental | üsttel | üstökkel |
| causal-final | üstért | üstökért |
| translative | üstté | üstökké |
| terminative | üstig | üstökig |
| essive-formal | üstként | üstökként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | üstben | üstökben |
| superessive | üstön | üstökön |
| adessive | üstnél | üstöknél |
| illative | üstbe | üstökbe |
| sublative | üstre | üstökre |
| allative | üsthöz | üstökhöz |
| elative | üstből | üstökből |
| delative | üstről | üstökről |
| ablative | üsttől | üstöktől |
| Possessive forms of üst | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | üstöm | üstjeim |
| 2nd person sing. | üstöd | üstjeid |
| 3rd person sing. | üstje | üstjei |
| 1st person plural | üstünk | üstjeink |
| 2nd person plural | üstötök | üstjeitek |
| 3rd person plural | üstjük | üstjeik |
Derived terms
References
- ↑ Gábor Zaicz, Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete, Tinta Könyvkiadó, 2006, ISBN 963 7094 01 6
Turkish
Etymology
See üzeri.
Noun
üst (definite accusative üstü, plural üstler)
Declension
declension of üst
possessive forms of üst
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | üstüm | üstlerim |
| definite accusative (belirtme) | üstümü | üstlerimi |
| dative (yönelme) | üstüme | üstlerime |
| locative (bulunma) | üstümde | üstlerimde |
| ablative (çıkma) | üstümden | üstlerimden |
| genitive (tamlayan) | üstümün | üstlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | üstün | üstlerin |
| definite accusative (belirtme) | üstünü | üstlerini |
| dative (yönelme) | üstüne | üstlerine |
| locative (bulunma) | üstünde | üstlerinde |
| ablative (çıkma) | üstünden | üstlerinden |
| genitive (tamlayan) | üstünün | üstlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | üstü | üstleri |
| definite accusative (belirtme) | üstünü | üstlerini |
| dative (yönelme) | üstüne | üstlerine |
| locative (bulunma) | üstünde | üstlerinde |
| ablative (çıkma) | üstünden | üstlerinden |
| genitive (tamlayan) | üstünün | üstlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | üstümüz | üstlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | üstümüzü | üstlerimizi |
| dative (yönelme) | üstümüze | üstlerimize |
| locative (bulunma) | üstümüzde | üstlerimizde |
| ablative (çıkma) | üstümüzden | üstlerimizden |
| genitive (tamlayan) | üstümüzün | üstlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | üstünüz | üstleriniz |
| definite accusative (belirtme) | üstünüzü | üstlerinizi |
| dative (yönelme) | üstünüze | üstlerinize |
| locative (bulunma) | üstünüzde | üstlerinizde |
| ablative (çıkma) | üstünüzden | üstlerinizden |
| genitive (tamlayan) | üstünüzün | üstlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | üstleri | üstleri |
| definite accusative (belirtme) | üstlerini | üstlerini |
| dative (yönelme) | üstlerine | üstlerine |
| locative (bulunma) | üstlerinde | üstlerinde |
| ablative (çıkma) | üstlerinden | üstlerinden |
| genitive (tamlayan) | üstlerinin | üstlerinin |
Adjective
üst