Definify.com
Definition 2024
έρημος
έρημος
See also: ἐρῆμος
Greek
Adjective
έρημος • (érimos) m (feminine έρημη, neuter έρημο)
Alternative forms
- έρμος (érmos)
Declension
positive forms of έρημος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | έρημος | έρημη | έρημο | έρημοι | έρημες | έρημα |
genitive | έρημου | έρημης | έρημου | έρημων | έρημων | έρημων |
accusative | έρημο | έρημη | έρημο | έρημους | έρημες | έρημα |
vocative | έρημε | έρημη | έρημο | έρημοι | έρημες | έρημα |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έρημος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έρημος, etc.) |
|||||
notes | ερήμων: learned form of the genitive plural (all genders) |
Derived terms
|
Noun
έρημος • (érimos) f (plural έρημοι)
Declension
declension of έρημος
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | έρημος | έρημοι |
genitive | ερήμου | ερήμων |
accusative | έρημο | ερήμους |
vocative | έρημε | έρημοι |
Synonyms
- ερημιά f (erimiá, “wilderness, solitude”)
Derived terms
- φωνή βοώντος εν τη ερήμω (foní voóntos en ti erímo)
- αλεπού της ερήμου (alepoú tis erímou)