Definify.com

Definition 2024

zabraniać impf ‎(perfective zabronić)

Conjugation of zabraniać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		zabraniać
present tense	1st	zabraniam			zabraniamy
	2nd	zabraniasz			zabraniacie
	3rd	zabrania			zabraniają
past tense	1st	zabraniałem	zabraniałam		zabranialiśmy	zabraniałyśmy
	2nd	zabraniałeś	zabraniałaś		zabranialiście	zabraniałyście
	3rd	zabraniał	zabraniała	zabraniało	zabraniali	zabraniały
future tense	1st	będę zabraniał¹	będę zabraniała¹		będziemy zabraniali¹	będziemy zabraniały¹
	2nd	będziesz zabraniał¹	będziesz zabraniała¹		będziecie zabraniali¹	będziecie zabraniały¹
	3rd	będzie zabraniał¹	będzie zabraniała¹	będzie zabraniało¹	będą zabraniali¹	będą zabraniały¹
conditional	1st	zabraniałbym	zabraniałabym		zabranialibyśmy	zabraniałybyśmy
	2nd	zabraniałbyś	zabraniałabyś		zabranialibyście	zabraniałybyście
	3rd	zabraniałby	zabraniałaby	zabraniałoby	zabranialiby	zabraniałyby
imperative	1st	—			zabraniajmy
	2nd	zabraniaj			zabraniajcie
	3rd	niech zabrania			niech zabraniają
active adjectival participle		zabraniający	zabraniająca	zabraniające	zabraniający	zabraniające
passive adjectival participle		zabraniany	zabraniana	zabraniane	zabraniani	zabraniane
contemporary adverbial participle		zabraniając
impersonal past		zabraniano
verbal noun		zabranianie
¹or: będę zabraniać, będziesz zabraniać etc.