Definify.com
Definition 2024
złapać
złapać
Polish
Verb
złapać pf (imperfective łapać)
- (transitive) to catch
Conjugation
Conjugation of złapać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | złapać | |||||
| future tense | 1st | złapię | złapiemy | |||
| 2nd | złapiesz | złapiecie | ||||
| 3rd | złapie | złapią | ||||
| past tense | 1st | złapałem | złapałam | złapaliśmy | złapałyśmy | |
| 2nd | złapałeś | złapałaś | złapaliście | złapałyście | ||
| 3rd | złapał | złapała | złapało | złapali | złapały | |
| conditional | 1st | złapałbym | złapałabym | złapalibyśmy | złapałybyśmy | |
| 2nd | złapałbyś | złapałabyś | złapalibyście | złapałybyście | ||
| 3rd | złapałby | złapałaby | złapałoby | złapaliby | złapałyby | |
| imperative | 1st | niech złapię | złapmy | |||
| 2nd | złap | złapcie | ||||
| 3rd | niech złapie | niech złapią | ||||
| passive adjectival participle | złapany | złapana | złapane | złapani | złapane | |
| anterior adverbial participle | złapawszy | |||||
| impersonal past | złapano | |||||
| verbal noun | złapanie | |||||