Definify.com

Definition 2024

yapışmak

yapışmak

Turkish

Verb

yapışmak ‎(third-person singular simple present yapışır)

  1. (intransitive) to stick (to), adhere (to); to cling to
  2. (intransitive, figuratively) to cling to (someone) like a leech, latch onto (someone) like a leech

Derived terms

  • yapışma
  • yapışış
  • yapışıcı
  • yapışık
  • yapışkan
  • yapış yapış
  • yapışılmak
  • yapıştırmak
  • yapışmamak
  • yapışamamak
  • yapışabilmek

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple yapışır mıyım? yapışır mısın? yapışır mı? yapışır mıyız? yapışır mısınız? yapışırlar mı?
present continuous yapışıyor muyum? yapışıyor musun? yapışıyor mu? yapışıyor muyuz? yapışıyor musunuz? yapışıyorlar mı?
past definite yapıştım mı? yapıştın mı? yapıştı mı? yapıştık mı? yapıştınız mı? yapıştılar mı?
past continuous yapışıyor muydum? yapışıyor muydun? yapışıyor muydu? yapışıyor muyduk? yapışıyor muydunuz? yapışıyorlar mıydı?
future simple yapışacak mıyım? yapışacak mısın? yapışacak mı? yapışacak mıyız? yapışacak mısınız? yapışacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple yapışmam yapışmazsın yapışmaz yapışmayız yapışmazsınız yapışmazlar
present continuous yapışmıyorum yapışmıyorsun yapışmıyor yapışmıyoruz yapışmıyorsunuz yapışmıyorlar
past definite yapışmadım yapışmadın yapışmadı yapışmadık yapışmadınız yapışmadılar
past continuous yapışmıyordum yapışmıyordun yapışmıyordu yapışmıyorduk yapışmıyordunuz yapışmıyordular
future simple yapışmayacağım yapışmayacaksın yapışmayacak yapışmayacağız yapışmayacaksınız yapışmayacaklar

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*jạp-ɨĺč-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish ياپشمق ‎(yapışmak, “to stick, adhere”), from Proto-Turkic *jạp-ɨĺč- ‎(“to glue, stick to”).[1]

Cognate with Old Turkic [script needed] ‎(yap-, “to glue (tr.)”)/[script needed] ‎(yapış-, “to adhere, stick (intr.)”), Azeri yapışmaq ‎(“to stick, adhere”), Bashkir йәбешеү ‎(yäbešew, “to stick”), Chuvash сыпӑҫма ‎(sypăśma, “to adhere”), Kazakh жабысу ‎(jabısw, “to cling”), Kyrgyz жабышуу ‎(cabışuu, “to adhere”), Turkmen ýapyşmak ‎(“to stick”), Tuvan чыпшыр ‎(čıpšır, “to stick”), Uzbek yopishmoq ‎(“to adhere”), Yakut сыһын ‎(sıhın, “to stick to”) and сибээ ‎(sibee, “to smear”).

Similar Results