Definify.com
Definition 2024
yüzüncü
yüzüncü
Turkish
Noun
yüzüncü (definite accusative yüzüncüyü, plural yüzüncüler)
Declension
declension of yüzüncü
possessive forms of yüzüncü
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | yüzüncüyüm | yüzüncülerim |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncüyümü | yüzüncülerimi |
| dative (yönelme) | yüzüncüyüme | yüzüncülerime |
| locative (bulunma) | yüzüncüyümde | yüzüncülerimde |
| ablative (çıkma) | yüzüncüyümden | yüzüncülerimden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncüyümün | yüzüncülerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzüncüyün | yüzüncülerin |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncüyünü | yüzüncülerini |
| dative (yönelme) | yüzüncüyüne | yüzüncülerine |
| locative (bulunma) | yüzüncüyünde | yüzüncülerinde |
| ablative (çıkma) | yüzüncüyünden | yüzüncülerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncüyünün | yüzüncülerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzüncüyü | yüzüncüleri |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncüyünü | yüzüncülerini |
| dative (yönelme) | yüzüncüyüne | yüzüncülerine |
| locative (bulunma) | yüzüncüyünde | yüzüncülerinde |
| ablative (çıkma) | yüzüncüyünden | yüzüncülerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncüyünün | yüzüncülerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzüncüyümüz | yüzüncülerimiz |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncüyümüzü | yüzüncülerimizi |
| dative (yönelme) | yüzüncüyümüze | yüzüncülerimize |
| locative (bulunma) | yüzüncüyümüzde | yüzüncülerimizde |
| ablative (çıkma) | yüzüncüyümüzden | yüzüncülerimizden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncüyümüzün | yüzüncülerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzüncüyünüz | yüzüncüleriniz |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncüyünüzü | yüzüncülerinizi |
| dative (yönelme) | yüzüncüyünüze | yüzüncülerinize |
| locative (bulunma) | yüzüncüyünüzde | yüzüncülerinizde |
| ablative (çıkma) | yüzüncüyünüzden | yüzüncülerinizden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncüyünüzün | yüzüncülerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzüncüleri | yüzüncüleri |
| definite accusative (belirtme) | yüzüncülerini | yüzüncülerini |
| dative (yönelme) | yüzüncülerine | yüzüncülerine |
| locative (bulunma) | yüzüncülerinde | yüzüncülerinde |
| ablative (çıkma) | yüzüncülerinden | yüzüncülerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzüncülerinin | yüzüncülerinin |
predicative forms of yüzüncü
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | yüzüncüyüm | yüzüncülerim* |
| sen (you are) | yüzüncüsün | yüzüncülersin* |
| o (he/she/it is) | yüzüncü / yüzüncüdür | yüzüncüler* / yüzüncülerdir* |
| biz (we are) | yüzüncüyüz | yüzüncüleriz |
| siz (you are) | yüzüncüsünüz | yüzüncülersiniz |
| onlar (they are) | yüzüncüler | yüzüncülerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | yüzüncüdüm | yüzüncülerdim* |
| sen (you were) | yüzüncüdün | yüzüncülerdin* |
| o (he/she/it was) | yüzüncüdü | yüzüncülerdi* |
| biz (we were) | yüzüncüdük | yüzüncülerdik |
| siz (you were) | yüzüncüdünüz | yüzüncülerdiniz |
| onlar (they were) | yüzüncüdüler | yüzüncülerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | yüzüncümüşüm | yüzüncülermişim* |
| sen (you were) | yüzüncümüşsün | yüzüncülermişsin* |
| o (he/she/it was) | yüzüncümüş | yüzüncülermiş* |
| biz (we were) | yüzüncümüşüz | yüzüncülermişiz |
| siz (you were) | yüzüncümüşsünüz | yüzüncülermişsiniz |
| onlar (they were) | yüzüncümüşler | yüzüncülermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||