Definify.com
Definition 2024
wyjść
wyjść
Polish
Verb
wyjść pf (imperfective wychodzić)
- (intransitive) to exit (to go out)
Conjugation
Conjugation of wyjść pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | wyjść | |||||
| future tense | 1st | wyjdę | wyjdziemy | |||
| 2nd | wyjdziesz | wyjdziecie | ||||
| 3rd | wyjdzie | wyjdą | ||||
| past tense | 1st | wyszedłem | wyszłam | wyszliśmy | wyszłyśmy | |
| 2nd | wyszedłeś | wyszłaś | wyszliście | wyszłyście | ||
| 3rd | wyszedł | wyszła | wyszło | wyszli | wyszły | |
| conditional | 1st | wyszedłbym | wyszłabym | wyszlibyśmy | wyszłybyśmy | |
| 2nd | wyszedłbyś | wyszłabyś | wyszlibyście | wyszłybyście | ||
| 3rd | wyszedłby | wyszłaby | wyszłoby | wyszliby | wyszłyby | |
| imperative | 1st | niech wyjdę | wyjdźmy | |||
| 2nd | wyjdź | wyjdźcie | ||||
| 3rd | niech wyjdzie | niech wyjdą | ||||
| anterior adverbial participle | wyszedłszy | |||||
| verbal noun | wyjście | |||||
Noun
wyjść
- genitive plural of wyjście