Definify.com
Definition 2024
wanordelijk
wanordelijk
Dutch
Adjective
wanordelijk (comparative wanordelijker, superlative wanordelijkst)
Inflection
| Inflection of wanordelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | wanordelijk | |||
| inflected | wanordelijke | |||
| comparative | wanordelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | wanordelijk | wanordelijker | het wanordelijkst het wanordelijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | wanordelijke | wanordelijkere | wanordelijkste |
| n. sing. | wanordelijk | wanordelijker | wanordelijkste | |
| plural | wanordelijke | wanordelijkere | wanordelijkste | |
| definite | wanordelijke | wanordelijkere | wanordelijkste | |
| partitive | wanordelijks | wanordelijkers | — | |