Definify.com
Definition 2024
vurgu
vurgu
Turkish
Noun
vurgu (definite accusative vurguyu, plural vurgular)
- stress; The emphasis placed on a syllable of a word.
- emphasis placed on words in speaking.
- point, emphasis placed on a particular point in an argument or discussion (whether spoken or written).
Declension
declension of vurgu
possessive forms of vurgu
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | vurgum | vurgularım |
| definite accusative (belirtme) | vurgumu | vurgularımı |
| dative (yönelme) | vurguma | vurgularıma |
| locative (bulunma) | vurgumda | vurgularımda |
| ablative (çıkma) | vurgumdan | vurgularımdan |
| genitive (tamlayan) | vurgumun | vurgularımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vurgun | vurguların |
| definite accusative (belirtme) | vurgunu | vurgularını |
| dative (yönelme) | vurguna | vurgularına |
| locative (bulunma) | vurgunda | vurgularında |
| ablative (çıkma) | vurgundan | vurgularından |
| genitive (tamlayan) | vurgunun | vurgularının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vurgusu | vurguları |
| definite accusative (belirtme) | vurgusunu | vurgularını |
| dative (yönelme) | vurgusuna | vurgularına |
| locative (bulunma) | vurgusunda | vurgularında |
| ablative (çıkma) | vurgusundan | vurgularından |
| genitive (tamlayan) | vurgusunun | vurgularının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vurgumuz | vurgularımız |
| definite accusative (belirtme) | vurgumuzu | vurgularımızı |
| dative (yönelme) | vurgumuza | vurgularımıza |
| locative (bulunma) | vurgumuzda | vurgularımızda |
| ablative (çıkma) | vurgumuzdan | vurgularımızdan |
| genitive (tamlayan) | vurgumuzun | vurgularımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vurgunuz | vurgularınız |
| definite accusative (belirtme) | vurgunuzu | vurgularınızı |
| dative (yönelme) | vurgunuza | vurgularınıza |
| locative (bulunma) | vurgunuzda | vurgularınızda |
| ablative (çıkma) | vurgunuzdan | vurgularınızdan |
| genitive (tamlayan) | vurgunuzun | vurgularınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vurguları | vurguları |
| definite accusative (belirtme) | vurgularını | vurgularını |
| dative (yönelme) | vurgularına | vurgularına |
| locative (bulunma) | vurgularında | vurgularında |
| ablative (çıkma) | vurgularından | vurgularından |
| genitive (tamlayan) | vurgularının | vurgularının |
predicative forms of vurgu
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | vurguyum | vurgularım* |
| sen (you are) | vurgusun | vurgularsın* |
| o (he/she/it is) | vurgu / vurgudur | vurgular* / vurgulardır* |
| biz (we are) | vurguyuz | vurgularız |
| siz (you are) | vurgusunuz | vurgularsınız |
| onlar (they are) | vurgular | vurgulardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | vurguydum | vurgulardım* |
| sen (you were) | vurguydun | vurgulardın* |
| o (he/she/it was) | vurguydu | vurgulardı* |
| biz (we were) | vurguyduk | vurgulardık |
| siz (you were) | vurguydunuz | vurgulardınız |
| onlar (they were) | vurguydular | vurgulardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | vurguymuşum | vurgularmışım* |
| sen (you were) | vurguymuşsun | vurgularmışsın* |
| o (he/she/it was) | vurguymuş | vurgularmış* |
| biz (we were) | vurguymuşuz | vurgularmışız |
| siz (you were) | vurguymuşsunuz | vurgularmışsınız |
| onlar (they were) | vurguymuşlar | vurgularmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||