Definify.com
Definition 2025
vicarius
vicarius
Latin
Adjective
vicārius m (feminine vicāria, neuter vicārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vicārius | vicāria | vicārium | vicāriī | vicāriae | vicāria | |
| genitive | vicāriī | vicāriae | vicāriī | vicāriōrum | vicāriārum | vicāriōrum | |
| dative | vicāriō | vicāriō | vicāriīs | ||||
| accusative | vicārium | vicāriam | vicārium | vicāriōs | vicāriās | vicāria | |
| ablative | vicāriō | vicāriā | vicāriō | vicāriīs | |||
| vocative | vicārie | vicāria | vicārium | vicāriī | vicāriae | vicāria | |
Noun
vicārius m (genitive vicāriī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | vicārius | vicāriī |
| genitive | vicāriī | vicāriōrum |
| dative | vicāriō | vicāriīs |
| accusative | vicārium | vicāriōs |
| ablative | vicāriō | vicāriīs |
| vocative | vicārie | vicāriī |
Descendants
- English: vicar, vicarious
- French: vicaire, viguier, voyer
- Italian: vicario
- Norman: vitchaithe
- Portuguese: vigário, vicário
- Romanian: vicar
- Russian: викарий (vikarij)
- Spanish: vicario, veguer
Related terms
References
- vicarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vicarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- VICARIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “vicarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.