Definify.com
Definition 2025
verbaliser
verbaliser
French
Verb
verbaliser
Conjugation
Conjugation of verbaliser (see also Appendix:French verbs)
| simple | compound | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | verbaliser | avoir verbalisé | |||||
| gerund | en verbalisant | en ayant verbalisé | |||||
| present participle | verbalisant /vɛʁ.ba.li.zɑ̃/ |
||||||
| past participle | verbalisé /vɛʁ.ba.li.ze/ |
||||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | je (j’) | tu | il | nous | vous | ils | |
| simple tenses |
present | verbalise /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalises /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalise /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalisons /vɛʁ.ba.li.zɔ̃/ |
verbalisez /vɛʁ.ba.li.ze/ |
verbalisent /vɛʁ.ba.liz/ |
| imperfect | verbalisais /vɛʁ.ba.li.zɛ/ |
verbalisais /vɛʁ.ba.li.zɛ/ |
verbalisait /vɛʁ.ba.li.zɛ/ |
verbalisions /vɛʁ.ba.li.zjɔ̃/ |
verbalisiez /vɛʁ.ba.li.zje/ |
verbalisaient /vɛʁ.ba.li.zɛ/ |
|
| past historic1 | verbalisai /vɛʁ.ba.li.ze/ |
verbalisas /vɛʁ.ba.li.za/ |
verbalisa /vɛʁ.ba.li.za/ |
verbalisâmes /vɛʁ.ba.li.zam/ |
verbalisâtes /vɛʁ.ba.li.zat/ |
verbalisèrent /vɛʁ.ba.li.zɛʁ/ |
|
| future | verbaliserai /vɛʁ.ba.liz.ʁe/ |
verbaliseras /vɛʁ.ba.liz.ʁa/ |
verbalisera /vɛʁ.ba.liz.ʁa/ |
verbaliserons /vɛʁ.ba.liz.ʁɔ̃/ |
verbaliserez /vɛʁ.ba.liz.ʁe/ |
verbaliseront /vɛʁ.ba.liz.ʁɔ̃/ |
|
| conditional | verbaliserais /vɛʁ.ba.liz.ʁɛ/ |
verbaliserais /vɛʁ.ba.liz.ʁɛ/ |
verbaliserait /vɛʁ.ba.liz.ʁɛ/ |
verbaliserions /vɛʁ.ba.li.zə.ʁjɔ̃/ |
verbaliseriez /vɛʁ.ba.li.zə.ʁje/ |
verbaliseraient /vɛʁ.ba.liz.ʁɛ/ |
|
| compound tenses |
present perfect | Use the present tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect | Use the imperfect tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| past anterior1 | Use the past historic tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| future perfect | Use the future tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| conditional perfect | Use the conditional tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| subjunctive | que je (j’) | que tu | qu’il | que nous | que vous | qu’ils | |
| simple tenses |
present | verbalise /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalises /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalise /vɛʁ.ba.liz/ |
verbalisions /vɛʁ.ba.li.zjɔ̃/ |
verbalisiez /vɛʁ.ba.li.zje/ |
verbalisent /vɛʁ.ba.liz/ |
| imperfect1 |
verbalisasse /vɛʁ.ba.li.zas/ |
verbalisasses /vɛʁ.ba.li.zas/ |
verbalisât /vɛʁ.ba.li.za/ |
verbalisassions /vɛʁ.ba.li.za.sjɔ̃/ |
verbalisassiez /vɛʁ.ba.li.za.sje/ |
verbalisassent /vɛʁ.ba.li.zas/ |
|
| compound tenses |
past | Use the present subjunctive tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect1 | Use the imperfect subjunctive tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| imperative | – | tu | – | nous | vous | – | |
| — | verbalise /vɛʁ.ba.liz/ |
— | verbalisons /vɛʁ.ba.li.zɔ̃/ |
verbalisez /vɛʁ.ba.li.ze/ |
— | ||
| 1literary tenses | |||||||