Definify.com
Definition 2024
vekil
vekil
Turkish
Noun
vekil (definite accusative vekili, plural vekiller)
Synonyms
- bakan (2)
Declension
declension of vekil
possessive forms of vekil
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | vekilim | vekillerim |
| definite accusative (belirtme) | vekilimi | vekillerimi |
| dative (yönelme) | vekilime | vekillerime |
| locative (bulunma) | vekilimde | vekillerimde |
| ablative (çıkma) | vekilimden | vekillerimden |
| genitive (tamlayan) | vekilimin | vekillerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vekilin | vekillerin |
| definite accusative (belirtme) | vekilini | vekillerini |
| dative (yönelme) | vekiline | vekillerine |
| locative (bulunma) | vekilinde | vekillerinde |
| ablative (çıkma) | vekilinden | vekillerinden |
| genitive (tamlayan) | vekilinin | vekillerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vekili | vekilleri |
| definite accusative (belirtme) | vekilini | vekillerini |
| dative (yönelme) | vekiline | vekillerine |
| locative (bulunma) | vekilinde | vekillerinde |
| ablative (çıkma) | vekilinden | vekillerinden |
| genitive (tamlayan) | vekilinin | vekillerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vekilimiz | vekillerimiz |
| definite accusative (belirtme) | vekilimizi | vekillerimizi |
| dative (yönelme) | vekilimize | vekillerimize |
| locative (bulunma) | vekilimizde | vekillerimizde |
| ablative (çıkma) | vekilimizden | vekillerimizden |
| genitive (tamlayan) | vekilimizin | vekillerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vekiliniz | vekilleriniz |
| definite accusative (belirtme) | vekilinizi | vekillerinizi |
| dative (yönelme) | vekilinize | vekillerinize |
| locative (bulunma) | vekilinizde | vekillerinizde |
| ablative (çıkma) | vekilinizden | vekillerinizden |
| genitive (tamlayan) | vekilinizin | vekillerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | vekilleri | vekilleri |
| definite accusative (belirtme) | vekillerini | vekillerini |
| dative (yönelme) | vekillerine | vekillerine |
| locative (bulunma) | vekillerinde | vekillerinde |
| ablative (çıkma) | vekillerinden | vekillerinden |
| genitive (tamlayan) | vekillerinin | vekillerinin |
predicative forms of vekil
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | vekilim | vekillerim* |
| sen (you are) | vekilsin | vekillersin* |
| o (he/she/it is) | vekil / vekildir | vekiller* / vekillerdir* |
| biz (we are) | vekiliz | vekilleriz |
| siz (you are) | vekilsiniz | vekillersiniz |
| onlar (they are) | vekiller | vekillerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | vekildim | vekillerdim* |
| sen (you were) | vekildin | vekillerdin* |
| o (he/she/it was) | vekildi | vekillerdi* |
| biz (we were) | vekildik | vekillerdik |
| siz (you were) | vekildiniz | vekillerdiniz |
| onlar (they were) | vekildiler | vekillerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | vekilmişim | vekillermişim* |
| sen (you were) | vekilmişsin | vekillermişsin* |
| o (he/she/it was) | vekilmiş | vekillermiş* |
| biz (we were) | vekilmişiz | vekillermişiz |
| siz (you were) | vekilmişsiniz | vekillermişsiniz |
| onlar (they were) | vekilmişler | vekillermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||