Dutch

Noun

varken n ‎(plural varkens, diminutive varkentje n, feminine zeug, masculine beer)

1. (zoology) pig
2. (figuratively) swine, dirty or foul person.
3. (archaic) knor, non-frat-member
4. certain objects

Synonyms

• zwijn

Derived terms

• aardvarken
• minivarken
• spaarvarken
• varkensachtig
• varkensblaas
• varkensborstel
• varkensbrood
• varkensdrijver
• varkensfokker
• varkenshoeder
• varkenshouder
• varkensoogjes
• varkensslager
• varkensstal
• varkensvlees
• varkensvoer
• een varkentje wassen

See also

• barg, beer, big, gelt, zeug

Swedish

Alternative forms

• hvarken (obsolete since 1906)

Etymology

From Old Norse hvárgi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvarkˌɛn/

Conjunction

varken

1. neither

   varken X eller Y

   neither X nor Y