Definify.com

Definition 2024

upokarzać impf ‎(perfective upokorzyć)

Conjugation of upokarzać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		upokarzać
present tense	1st	upokarzam			upokarzamy
	2nd	upokarzasz			upokarzacie
	3rd	upokarza			upokarzają
past tense	1st	upokarzałem	upokarzałam		upokarzaliśmy	upokarzałyśmy
	2nd	upokarzałeś	upokarzałaś		upokarzaliście	upokarzałyście
	3rd	upokarzał	upokarzała	upokarzało	upokarzali	upokarzały
future tense	1st	będę upokarzał¹	będę upokarzała¹		będziemy upokarzali¹	będziemy upokarzały¹
	2nd	będziesz upokarzał¹	będziesz upokarzała¹		będziecie upokarzali¹	będziecie upokarzały¹
	3rd	będzie upokarzał¹	będzie upokarzała¹	będzie upokarzało¹	będą upokarzali¹	będą upokarzały¹
conditional	1st	upokarzałbym	upokarzałabym		upokarzalibyśmy	upokarzałybyśmy
	2nd	upokarzałbyś	upokarzałabyś		upokarzalibyście	upokarzałybyście
	3rd	upokarzałby	upokarzałaby	upokarzałoby	upokarzaliby	upokarzałyby
imperative	1st	—			upokarzajmy
	2nd	upokarzaj			upokarzajcie
	3rd	niech upokarza			niech upokarzają
active adjectival participle		upokarzający	upokarzająca	upokarzające	upokarzający	upokarzające
passive adjectival participle		upokarzany	upokarzana	upokarzane	upokarzani	upokarzane
contemporary adverbial participle		upokarzając
impersonal past		upokarzano
verbal noun		upokarzanie
¹or: będę upokarzać, będziesz upokarzać etc.