Definify.com
Definition 2025
unigenitus
unigenitus
Latin
Adjective
ūnigenitus m (feminine ūnigenita, neuter ūnigenitum); first/second declension
- only begotten
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ūnigenitus | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
| genitive | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenitī | ūnigenitōrum | ūnigenitārum | ūnigenitōrum | |
| dative | ūnigenitō | ūnigenitō | ūnigenitīs | ||||
| accusative | ūnigenitum | ūnigenitam | ūnigenitum | ūnigenitōs | ūnigenitās | ūnigenita | |
| ablative | ūnigenitō | ūnigenitā | ūnigenitō | ūnigenitīs | |||
| vocative | ūnigenite | ūnigenita | ūnigenitum | ūnigenitī | ūnigenitae | ūnigenita | |
References
- unigenitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “unigenitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.