Definify.com
Definition 2025
tumulatus
tumulatus
Latin
Adjective
tumulātus m (feminine tumulāta, neuter tumulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tumulātus | tumulāta | tumulātum | tumulātī | tumulātae | tumulāta | |
| genitive | tumulātī | tumulātae | tumulātī | tumulātōrum | tumulātārum | tumulātōrum | |
| dative | tumulātō | tumulātō | tumulātīs | ||||
| accusative | tumulātum | tumulātam | tumulātum | tumulātōs | tumulātās | tumulāta | |
| ablative | tumulātō | tumulātā | tumulātō | tumulātīs | |||
| vocative | tumulāte | tumulāta | tumulātum | tumulātī | tumulātae | tumulāta | |