Definify.com
Definition 2025
titubatus
titubatus
Latin
Participle
titubātus m (feminine titubāta, neuter titubātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | titubātus | titubāta | titubātum | titubātī | titubātae | titubāta | |
| genitive | titubātī | titubātae | titubātī | titubātōrum | titubātārum | titubātōrum | |
| dative | titubātō | titubātō | titubātīs | ||||
| accusative | titubātum | titubātam | titubātum | titubātōs | titubātās | titubāta | |
| ablative | titubātō | titubātā | titubātō | titubātīs | |||
| vocative | titubāte | titubāta | titubātum | titubātī | titubātae | titubāta | |