Definify.com

Definition 2024

takmak

takmak

Turkish

Verb

takmak ‎(third-person singular simple present takar)

  1. to wear, put on
  2. (transitive) to attach, fasten, affix, put something on; to pin something to; to hang something on
  3. to give (a name) to
  4. (intransitive, with dative case) to pick on, single someone out for harassment
  5. to give a damn

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple takar mıyım? takar mısın? takar mı? takar mıyız? takar mısınız? takarlar mı?
present continuous takıyor muyum? takıyor musun? takıyor mu? takıyor muyuz? takıyor musunuz? takıyorlar mı?
past definite taktım mı? taktın mı? taktı mı? taktık mı? taktınız mı? taktılar mı?
past continuous takıyor muydum? takıyor muydun? takıyor muydu? takıyor muyduk? takıyor muydunuz? takıyorlar mıydı?
future simple takacak mıyım? takacak mısın? takacak mı? takacak mıyız? takacak mısınız? takacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple takmam takmazsın takmaz takmayız takmazsınız takmazlar
present continuous takmıyorum takmıyorsun takmıyor takmıyoruz takmıyorsunuz takmıyorlar
past definite takmadım takmadın takmadı takmadık takmadınız takmadılar
past continuous takmıyordum takmıyordun takmıyordu takmıyorduk takmıyordunuz takmıyordular
future simple takmayacağım takmayacaksın takmayacak takmayacağız takmayacaksınız takmayacaklar

Derived terms

Related terms

  • takılmak
  • taktırmak

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dAk-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*tàk`u”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ↑ Nişanyan, Sevan (2015-07-03), “tak-”, in Nişanyan Sözlük

Etymology

From Ottoman Turkish طاقمق ‎(takmak), داقمق ‎(dakmak, “to put, affix, attach, append”), from Proto-Turkic *dAk- ‎(“to bind to, add to”),[1] which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *tàk`u ‎(“to attach, touch, reach”).[2] From 17th century onwards /t/ was preferred over /d/ due to unvoiced final /k/.[3]

Similar Results