Definify.com

Definition 2024

tai_chi

tai chi

See also: taichi, Taichi, tai-chi, and tāi-chì

English

Alternative forms

Noun

tai chi ‎(plural tai chis)

A soft form of martial art developed in China.

Translations

form of martial art

Chinese:

Cantonese: 太極, 太极 ‎(taai³ gik⁶), 太極拳, 太极拳 ‎(taai³ gik⁶ kyun⁴)

Mandarin: 太極 (zh), 太极 (zh) ‎(tàijí), 太極拳 (zh), 太极拳 (zh) ‎(tàijíquán)

Min Nan: 太極 (zh-min-nan), 太极 ‎(thài-ke̍k), 太極拳 (zh-min-nan), 太极拳 ‎(thài-ke̍k-kûn)
Czech: tchaj-ťi n, tai-či n
Esperanto: tajĝio

French: tai chi
Japanese: 太極 (ja) ‎(たいきょく, taikyoku), 太極拳 (ja) ‎(たいきょくけん, taikyokuken)
Korean: 태극 (ko) ‎(taegeug) (太極 (ko)), 태극권 (ko) ‎(taegeuggwon) (太極拳 (ko))
Malay: taici
Russian: (indeclinable) тайцзи́ (ru) m ‎(tajczí), тайцзицюа́нь (ru) m ‎(tajczicjuánʹ)
Vietnamese: thái cực (vi)

Synonyms