Definify.com

Definition 2024

türemek

türemek

Turkish

Verb

türemek ‎(third-person singular simple present türer)

  1. (intransitive) to breed, increase, multiply, pullulate
  2. (intransitive, with ablative case) to descend, originate, arise, emerge, derive, be derived
  3. (intransitive) to spring up, appear suddenly

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple türer miyim? türer misin? türer mi? türer miyiz? türer misiniz? türerler mi?
present continuous türüyor muyum? türüyor musun? türüyor mu? türüyor muyuz? türüyor musunuz? türüyorlar mı?
past definite türedim mi? türedin mi? türedi mi? türedik mi? türediniz mi? türediler mi?
past continuous türüyor muydum? türüyor muydun? türüyor muydu? türüyor muyduk? türüyor muydunuz? türüyorlar mıydı?
future simple türeyecek miyim? türeyecek misin? türeyecek mi? türeyecek miyiz? türeyecek misiniz? türeyecekler mi?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple türemem türemezsin türemez türemeyiz türemezsiniz türemezler
present continuous türemiyorum türemiyorsun türemiyor türemiyoruz türemiyorsunuz türemiyorlar
past definite türemedim türemedin türemedi türemedik türemediniz türemediler
past continuous türemiyordum türemiyordun türemiyordu türemiyorduk türemiyordunuz türemiyordular
future simple türemeyeceğim türemeyeceksin türemeyecek türemeyeceğiz türemeyeceksiniz türemeyecekler

Derived terms

Related terms

See also

References

  1. 1 2 3 Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*t`ŏ̀ri”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ↑ Clauson, Gerard (1972) An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 533

Etymology

From Ottoman Turkish توره‌‌‌مك ‎(türemek, “to start into existence, increase and multiply”), from Old Anatolian Turkish [script needed] ‎(dörü-), [script needed] ‎(töre-, “to be born, come into existence”), from Proto-Turkic *töre- ‎(“to be born, originate”), which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from possibly from Proto-Altaic *t`ŏ̀ri ‎(“to be born, copulate”).[1] Compare Proto-Mongolic *töre- ‎(“to be born”), (Mongolian төрөх ‎(töröh)), either an Altaic cognate[1] or a Turkic borrowing.[2][1]

Similar Results