Definify.com
Definition 2025
suma
suma
Finnish
Pronunciation
- Hyphenation: su‧ma
- Rhymes: -umɑ
- IPA(key): [ˈsumɑ]
Noun
suma
- (traffic, log) jam
Declension
| Inflection of suma (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | suma | sumat | |
| genitive | suman | sumien | |
| partitive | sumaa | sumia | |
| illative | sumaan | sumiin | |
| singular | plural | ||
| nominative | suma | sumat | |
| accusative | nom. | suma | sumat |
| gen. | suman | ||
| genitive | suman | sumien sumainrare |
|
| partitive | sumaa | sumia | |
| inessive | sumassa | sumissa | |
| elative | sumasta | sumista | |
| illative | sumaan | sumiin | |
| adessive | sumalla | sumilla | |
| ablative | sumalta | sumilta | |
| allative | sumalle | sumille | |
| essive | sumana | sumina | |
| translative | sumaksi | sumiksi | |
| instructive | — | sumin | |
| abessive | sumatta | sumitta | |
| comitative | — | sumineen | |
Anagrams
Galician
Verb
suma
- first-person singular present subjunctive of sumir
- third-person singular present subjunctive of sumir
Italian
Verb
suma
- first-person singular present subjunctive of sumere
- second-person singular present subjunctive of sumere
- third-person singular present subjunctive of sumere
- third-person singular imperative of sumere
Anagrams
Polish
Etymology
Pronunciation
Noun
suma f
Declension
declension of suma
Noun
suma m anim
Serbo-Croatian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /sûma/
- Hyphenation: su‧ma
Noun
sȕma f (Cyrillic spelling су̏ма)
Declension
Declension of suma