Definify.com
Definition 2025
subficiens
subficiens
Latin
Participle
subficiēns m, f, n (genitive subficientis); third declension
- Alternative form of sufficiens
 
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | subficiēns | subficientēs | subficientia | ||
| genitive | subficientis | subficientium | |||
| dative | subficientī | subficientibus | |||
| accusative | subficientem | subficiēns | subficientēs | subficientia | |
| ablative | subficiente, subficientī1 | subficientibus | |||
| vocative | subficiēns | subficientēs | subficientia | ||
1When used purely as an adjective.