Definify.com
Definition 2025
subditivus
subditivus
Latin
Adjective
subditīvus m (feminine subditīva, neuter subditīvum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subditīvus | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva | |
| genitive | subditīvī | subditīvae | subditīvī | subditīvōrum | subditīvārum | subditīvōrum | |
| dative | subditīvō | subditīvō | subditīvīs | ||||
| accusative | subditīvum | subditīvam | subditīvum | subditīvōs | subditīvās | subditīva | |
| ablative | subditīvō | subditīvā | subditīvō | subditīvīs | |||
| vocative | subditīve | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva | |
References
- subditivus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subditivus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “subditivus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.