Definify.com

Definition 2024


strijd

strijd

Dutch

Noun

strijd m (plural strijden, diminutive strijdje n)

  1. fight
  2. battle
  3. conflict
    Zo kondigde de ETA aan de gewapende strijd te staken als de Spaanse regering de soevereiniteit en het zelfbeschikkingsrecht van de Basken zou erkennen So the ETA announced that it would suspend its armed conflict if the Spanish government would recognize the sovereignty and the right to self-determination of the Basques.

Synonyms

Derived terms

Verb

strijd

  1. first-person singular present indicative of strijden
  2. imperative of strijden