Definify.com

Definition 2024

stabulare (transitive)

Conjugation of stabulare

person	singular			plural
infinitive	stabulare
auxiliary verb		avere	gerund		stabulando
present participle		stabulante	past participle		stabulato
person	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	stabulo	stabuli	stabula	stabuliamo	stabulate	stabulano
imperfect	stabulavo	stabulavi	stabulava	stabulavamo	stabulavate	stabulavano
past historic	stabulai	stabulasti	stabulò	stabulammo	stabulaste	stabularono
future	stabulerò	stabulerai	stabulerà	stabuleremo	stabulerete	stabuleranno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	stabulerei	stabuleresti	stabulerebbe	stabuleremmo	stabulereste	stabulerebbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	stabuli	stabuli	stabuli	stabuliamo	stabuliate	stabulino
imperfect	stabulassi	stabulassi	stabulasse	stabulassimo	stabulaste	stabulassero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
imperative		stabula, non stabulare	stabuli	stabuliamo	stabulate	stabulino