Definify.com

Definition 2024

stócáil

stócáil

Irish

Verb

stócáil ‎(present analytic stócálann, future analytic stócálfaidh, verbal noun stócáil, past participle stócáilte)

to prepare (oneself), make preparations, get ready (especially to go somewhere)
Táimid ag stócáil le himeacht.‎
We’re getting ready to go.

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	stócálaim	stócálann tú; stócálair^†	stócálann sé, sí	stócálaimid	stócálann sibh	stócálann siad; stócálaid^†	a stócálann; a stócálas / a stócálann; a stócálas	stócáiltear
	past	stócáil mé; stócálas	stócáil tú; stócálais	stócáil sé, sí	stócálamar; stócáil muid	stócáil sibh; stócálabhair	stócáil siad; stócáladar	a stócáil / ar stócáil*	stócáladh
	past habitual	stócálainn	stócáilteá	stócáladh sé, sí	stócálaimis; stócáladh muid	stócáladh sibh	stócálaidís; stócáladh siad	a stócáladh; ar stócáladh*	stócáiltí
	future	stócálfaidh mé; stócálfad	stócálfaidh tú; stócálfair^†	stócálfaidh sé, sí	stócálfaimid; stócálfaidh muid	stócálfaidh sibh	stócálfaidh siad; stócálfaid^†	a stócálfaidh; a stócálfas / a stócálfaidh; a stócálfas	stócálfar
conditional		stócálfainn	stócálfá	stócálfadh sé, sí	stócálfaimis; stócálfadh muid	stócálfadh sibh	stócálfaidís; stócálfadh siad	a stócálfadh / ar stócálfadh*	stócálfaí
subjunctive	present	go stócála mé; go stócálad^†	go stócála tú; go stócálair^†	go stócála sé, sí	go stócálaimid; go stócála muid	go stócála sibh	go stócála siad; go stócálaid^†	—	go stócáiltear
subjunctive	past	dá stócálainn	dá stócáilteá	dá stócáladh sé, sí	dá stócálaimis; dá stócáladh muid	dá stócáladh sibh	dá stócálaidís; dá stócáladh siad	—	dá stócáiltí
imperative		stócálaim	stócáil	stócáladh sé, sí	stócálaimis	stócálaigí; stócálaidh^†	stócálaidís	—	stócáiltear
verbal noun		stócáil
past participle		stócáilte

*Indirect relative
† Dialect form

Noun

stócáil m ‎(genitive singular stócála)

verbal noun of stócáil