Definify.com
Definition 2024
stánaigh
stánaigh
Irish
Verb
stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | stánaím | stánaíonn tú; stánaír† |
stánaíonn sé, sí | stánaímid; stánaíonn muid |
stánaíonn sibh | stánaíonn siad; stánaíd† |
a stánaíonn; a stánaíos / a stánaíonn*; a stánaíos* |
stánaítear |
| past | stánaigh mé; stánaíos | stánaigh tú; stánaís | stánaigh sé, sí | stánaíomar; stánaigh muid | stánaigh sibh; stánaíobhair | stánaigh siad; stánaíodar | a stánaigh / ar stánaigh* |
stánaíodh | |
| past habitual | stánaínn | stánaíteá | stánaíodh sé, sí | stánaímis; stánaíodh muid | stánaíodh sibh | stánaídís; stánaíodh siad | a stánaíodh / ar stánaíodh* |
stánaítí | |
| future | stánóidh mé; stánód; stánóchaidh mé† |
stánóidh tú; stánóir†; stánóchaidh tú† |
stánóidh sé, sí; stánóchaidh sé, sí† |
stánóimid; stánóidh muid; stánóchaimid†; stánóchaidh muid† |
stánóidh sibh; stánóchaidh sibh† |
stánóidh siad; stánóid†; stánóchaidh siad† |
a stánóidh; a stánós; a stánóchaidh†; a stánóchas† / a stánóidh*; a stánós*; a stánóchaidh*†; a stánóchas*† |
stánófar; stánóchar† | |
| conditional | stánóinn; stánóchainn† | stánófá; stánóchthᆠ| stánódh sé, sí; stánóchadh sé, sí† | stánóimis; stánódh muid; stánóchaimis†; stánóchadh muid† | stánódh sibh; stánóchadh sibh† | stánóidís; stánódh siad; stánóchadh siad† | a stánódh; a stánóchadh† / ar stánódh*; ar stánóchadh*† |
stánófaí; stánóchthaí† | |
| subjunctive | present | go stánaí mé; go stánaíod† |
go stánaí tú; go stánaír† |
go stánaí sé, sí | go stánaímid; go stánaí muid |
go stánaí sibh | go stánaí siad; go stánaíd† |
— | go stánaítear |
| past | dá stánaínn | dá stánaíteá | dá stánaíodh sé, sí | dá stánaímis; dá stánaíodh muid |
dá stánaíodh sibh | dá stánaídís; dá stánaíodh siad |
— | dá stánaítí | |
| imperative | stánaím | stánaigh | stánaíodh sé, sí | stánaímis | stánaígí; stánaídh† |
stánaídís | — | stánaítear | |
| verbal noun | stánú | ||||||||
| past participle | stánaithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Etymology 3
Adjective
stánaigh
- vocative singular masculine of stánach
- genitive singular masculine of stánach
- (archaic) dative singular feminine of stánach
Etymology 3
Verb
stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)
- (intransitive) Alternative form of stán (“stare”)
Etymology 4
Verb
stánaigh (present analytic stánaíonn, future analytic stánóidh, verbal noun stánú, past participle stánaithe)
- (transitive) Alternative form of stánáil (“beat, trounce; stuff”)
References
- "stánaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.